Wydział Biotechnologii i Hodowli Zwierząt - Biotechnologia (N2)
specjalność: Bioinżynieria
Sylabus przedmiotu Diagnostyka molekularna roślin uprawnych:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Biotechnologia | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Diagnostyka molekularna roślin uprawnych | ||
| Specjalność | Bioinżynieria | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Paweł Milczarski <Pawel.Milczarski@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Piotr Masojć <Piotr.Masojc@zut.edu.pl>, Beata Myśków <Beata.Myskow@zut.edu.pl>, Miłosz Smolik <Milosz.Smolik@zut.edu.pl>, Stefan Stojałowski <Stefan.Stojalowski@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | 8 | Grupa obieralna | 1 |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Student powinien posiadać ugruntowana wiedzę z zakresu biologii molekularnej i genetyki, podstaw biotechnologii, podstaw hodowli roślin i metod biotechnologicznych możliwych do zastosowania w hodowli roślin. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Uzyskanie wiedzy teoretycznej na temat podstawowych problemów diagnostyki molekularnej roślin. |
| C-2 | Doskonalenie warsztatu badawczego z wykorzystaniem różnych technik molekularnych i metod analizy danych |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Przygotowanie materiału roślinnego niezbędnego w realizacji ćwiczeń. Izolacja DNA i białek z tkanek roślinnych, ocena spektrofotometryczna koncentracji i czystości izolatów. Wykonanie reakcji PCR wybranych technik markerowych. | 2 |
| T-A-2 | Identyfikacja polimorfizmu markerów DNA generowanych techniką PCR w kolekcji odmian gatunków spokrewnionych: pszenicy, pszenżyta i żyta. Porównanie obrazów elektroforetycznych markerów RAPD, ISSR, MP-PCR, DS-PCR, rISSR z żeli poliakrylamidowych i agarozowych. | 1 |
| T-A-3 | Identyfikacja polimorfizmu SNP markerów sprzężonych z cechą ilościową. Mapowanie genetyczne i mapowanie QTL | 2 |
| T-A-4 | Wykorzystanie technologii sekwencjonowania nowej generacji w diagnostyce molekularnej roślin. Analiza danych sekwencyjnych z NGS przy użyciu oprogramowania CLC Genomic Workbench. | 2 |
| 7 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Diagnostyka molekularna roślin, obszar i najważniejsze kierunki badań. | 1 |
| T-W-2 | Przegląd technik molekularnych możliwych do wykorzystania w diagnostyce roślin. | 1 |
| T-W-3 | Diagnozowanie tożsamości genetycznej roślin. Identyfikacja odmianowa. Analiza fingerprintingu, rozstrzyganie sporów dotyczących praw własności, zamieszania materiałów i pomyłek w etykietowaniu. | 2 |
| T-W-4 | Diagnostyka materiałów hodowlanych wykorzystywanych do tworzenia odmian. Ocena dystansu genetycznego w hodowli heterozyjnej. Selekcja wspierana markerami. Diagnostyka reakcji roślin na stresy biotyczne i abiotyczne. | 2 |
| T-W-5 | Identyfikacja pożądanych genotypów. Mapowanie genetyczne. przedziałowe i wielokierunkowe, asocjacyjne, testy nieparametryczne. Selekcja genomowa. | 2 |
| 8 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Uczestniczenie w zajęciach laboratoryjnych | 7 |
| A-A-2 | Przygotowanie do zajęć | 5 |
| A-A-3 | Przygotowanie do sprawdzianu zaliczeniowego | 13 |
| 25 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w wykładach | 8 |
| A-W-2 | Samodzielne studiowanie materiałowego zakresu wykładów | 5 |
| A-W-3 | Przygotowanie do sprawdzianu zaliczeniowego | 10 |
| A-W-4 | Konsultacje | 2 |
| 25 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład informacyjny. |
| M-2 | Ćwiczenia audytoryjne z użyciem specjalistycznego oprogramowania |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Pisemny sprawdzian z wiadomości. |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena pracy indywidualnej. Raport. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| BT_2A_BI-N2-O8.1_W01 Student powinien zdefiniować najważniejsze kierunki diagnostyczne u roślin, przyporządkować najbardziej przydatne techniki markerowe i wskazać ich zastosowania aplikacyjne. | BT_2A_W11, BT_2A_W06, BT_2A_W04, BT_2A_W05 | — | — | C-1 | T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-4, T-W-2 | M-1 | S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| BT_2A_BI-N2-O8.1_U01 Student umie dokonać analizy problemu diagnostycznego, sformułować hipotezę badawczą umożliwiającą jego rozwiązanie, zaprojektować eksperyment badawczy i opisać wyniki. | BT_2A_U06 | — | — | C-1, C-2 | T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-4, T-W-2 | M-1 | S-2 |
| BT_2A_BI-N2-O8.1_U02 Student umie dobrać technikę laboratoryjną do danego problemu diagnostycznego i wykonać analizy laboratoryjne. | BT_2A_U05, BT_2A_U08 | — | — | C-2 | T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4 | M-2 | S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| BT_2A_BI-N2-O8.1_K01 Student będzie świadomy mozliwości wykorzystania wiedzy i umiejętności praktycznych w dalszym doskonaleniu zawodowym. Wykaże zdolności kreatywnego myślenia. Nabędzie umiejętności wykorzystania podejścia naukowego do wykrywania związku między pracami badawczymi a potrzebami gospodarki. | BT_2A_K02, BT_2A_K07, BT_2A_K01 | — | — | C-1, C-2 | T-W-5, T-W-3, T-W-1, T-W-4, T-W-2, T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4 | M-2, M-1 | S-2, S-1 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| BT_2A_BI-N2-O8.1_W01 Student powinien zdefiniować najważniejsze kierunki diagnostyczne u roślin, przyporządkować najbardziej przydatne techniki markerowe i wskazać ich zastosowania aplikacyjne. | 2,0 | Student nie potrafi wskazać najważniejszych kierunków diagnostycznych roślin, oraz podać techniki markerowych możliwych do zastosowania w diagnostyce. |
| 3,0 | Student potrafi wskazać najważniejsze kierunki diagnostyczne roślin, krótko je opisać oraz podaje techniki markerowe możliwe do zastosowania. | |
| 3,5 | Student potrafi wskazać najważniejsze kierunki diagnostyczne roślin, krótko je opisać oraz podaje techniki markerowe wraz z ich krótką charakterystyką. | |
| 4,0 | Student potrafi wskazać najważniejsze kierunki diagnostyczne roślin, dobrze je opisać oraz podaje techniki markerowe wraz z ich szczegółową charakterystyką. | |
| 4,5 | Student potrafi wskazać najważniejsze kierunki diagnostyczne roślin, dobrze je opisać oraz podaje techniki markerowe wraz z ich szczegółową charakterystyką. Potrafi dobrać technikę do konkretnego problemu diagnostycznego oraz wskazać zastosowania aplikacyjne. | |
| 5,0 | Student potrafi wskazać najważniejsze kierunki diagnostyczne roślin, bardzo dobrze je opisać oraz podaje techniki markerowe wraz z ich szczegółową charakterystyką. Potrafi dobrać technikę do konkretnego problemu diagnostycznego oraz wskazać zastosowania aplikacyjne. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| BT_2A_BI-N2-O8.1_U01 Student umie dokonać analizy problemu diagnostycznego, sformułować hipotezę badawczą umożliwiającą jego rozwiązanie, zaprojektować eksperyment badawczy i opisać wyniki. | 2,0 | Student nie wykonał raportu |
| 3,0 | Student zaprezentował raport opisujący wskazany problem diagnostyczny, sformułował hipotezę badawczą, opisał eksperyment oraz podał wnioski w stopniu podstawowym. | |
| 3,5 | Student zaprezentował raport opisujący wskazany problem diagnostyczny, sformułował hipotezę badawczą, opisał eksperyment oraz podał wnioski w stopniu dostatecznym. | |
| 4,0 | Student zaprezentował raport opisujący wskazany problem diagnostyczny, sformułował hipotezę badawczą, opisał eksperyment oraz podał wnioski w stopniu dobrym. | |
| 4,5 | Student zaprezentował raportopisujący wskazany problem diagnostyczny, sformułował hipotezę badawczą, opisał eksperyment oraz podał wnioski w stopniu bardzo dobrym. | |
| 5,0 | Student zaprezentował raport opisujący wskazany problem diagnostyczny, sformułował hipotezę badawczą, opisał eksperyment oraz podał wnioski w stopniu znakomitym. | |
| BT_2A_BI-N2-O8.1_U02 Student umie dobrać technikę laboratoryjną do danego problemu diagnostycznego i wykonać analizy laboratoryjne. | 2,0 | Student nie umie dobrać techniki laboratoryjnej do danego problemu diagnostycznego i wykonać analizy laboratoryjnej. |
| 3,0 | Student umie dobrać technikę laboratoryjną do danego problemu diagnostycznego i wykonać analizy laboratoryjne w stopniu podstawowym. | |
| 3,5 | Student umie dobrać technikę laboratoryjną do danego problemu diagnostycznego i wykonać analizy laboratoryjne w stopniu dostatecznym. | |
| 4,0 | Student umie dobrać technikę laboratoryjną do danego problemu diagnostycznego i wykonać analizy laboratoryjne w stopniu dobrym. | |
| 4,5 | Student umie dobrać technikę laboratoryjną do danego problemu diagnostycznego i wykonać analizy laboratoryjne w stopniu bardzo dobrym. | |
| 5,0 | Student umie dobrać technikę laboratoryjną do danego problemu diagnostycznego i wykonać analizy laboratoryjne w stopniu znakomitym. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| BT_2A_BI-N2-O8.1_K01 Student będzie świadomy mozliwości wykorzystania wiedzy i umiejętności praktycznych w dalszym doskonaleniu zawodowym. Wykaże zdolności kreatywnego myślenia. Nabędzie umiejętności wykorzystania podejścia naukowego do wykrywania związku między pracami badawczymi a potrzebami gospodarki. | 2,0 | Student nie nabył kompetencji w stopniu zadowalającym. |
| 3,0 | Student nabył kompetencje w stopniu podstawowym. | |
| 3,5 | Student nabył kompetencje w stopniu dostatecznym. | |
| 4,0 | Student nabył kompetencje w stopniu dobrym. | |
| 4,5 | Student nabył kompetencje w stopniu bardzo dobrym. | |
| 5,0 | Student nabył kompetencje w stopniu znakomitym |
Literatura podstawowa
- Malepszy S., Biotechnologia Roślin, PWN, Warszawa, 2009, 2
- Słomski R., Analiza DNA teoria i praktyka, Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, Poznań, 2008
Literatura dodatkowa
- Clark M.S., Plant Molecular Biology - A Laboratory Manual, Springer, Heidelberg, 1997
- Hoelzel A.R., Molecular genetic analysis of population, IRL Press, Oxford, 1994