Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej - Technologia chemiczna (S2)
specjalność: Technologia polimerów syntetycznych i biomateriałów
Sylabus przedmiotu Formulacja kosmetyków:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Technologia chemiczna | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | drugiego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | magister inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Formulacja kosmetyków | ||
| Specjalność | Technologia organiczna leków, kosmetyków i środków pomocniczych | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Technologii Chemicznej Organicznej i Materiałów Polimerowych | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Paula Ossowicz-Rupniewska <Paula.Ossowicz@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 1,0 | ECTS (formy) | 1,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | podstawowe wiadomości z chemii organicznej i nieorganicznej |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | zapoznanie studentów z technologią otrzymywania różnych formulacji kosmetycznych i określania ich właściwości fizykochemicznych i użytkowych |
| C-2 | zapozanie studentów z segmentacją wyrobów kosmetycznych |
| C-3 | ukształtowanie umiejętności sporządzania formulacji kosmetycznych oraz możliwości kontrolowania jej własciwości fizykochemicznych |
| C-4 | uksztaltowanie umiejętności stosowania nazewnictwa kosmetycznego oraz sporządzania etykiety kosmetyku |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Mydła alkaliczne, metaliczne, glicerynowe – otrzymywanie i charakterystyka. | 5 |
| T-L-2 | Płynne preparaty do mycia – szampony, mydła w płynie, płyny do kąpieli. Ocena właściwości pianotwórczych i stabilności piany, podstawowych właściwości fizykochemicznych – pH, chlorki, czynniki chelatujące. | 5 |
| T-L-3 | Recepturowanie płynów kosmetycznych - płyny micelarne, toniki i ocena jakości. Rozpuszczalniki w kosmetyce. | 5 |
| T-L-4 | Wykonanie preparatów emulsyjnych - mleczka kosmetyczne i kremy. Obliczenia w technologii kosmetycznej. Obliczenia wykorzystywane w recepturze kosmetyku. Obliczanie wymaganego HLB dla fazy olejowej i dobór emulgatora i ocena jakości emulsji. | 5 |
| T-L-5 | Wykonanie różnych form kosmetyków kolorowych - do makijażu oczu, ust, paznokci | 5 |
| 25 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| A-L-1 | uczestnictwo w zajęciach | 25 |
| 25 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Metody praktyczne. Ćwiczenia laboratoryjne |
| M-2 | Metody podające. Udostępniane studentowi przez prowadzącego, materiały wraz z instrukcją dotyczące ćwiczeń laboratoryjnych |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: ocena przygotowania studenta do poszczególnych zajęć laboratoryjnych (forma ustna) |
| S-2 | Ocena podsumowująca: ocena wiedzy na zaliczeniu pisemnym |
| S-3 | Ocena formująca: ocena sprawozdania z ćwiczenia laboratoryjnego |
| S-4 | Ocena formująca: ocena wiedzy i umiejętności związanych z realizacją ćwiczenia |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| TCH_2A_D03-14_W01 Student charakteryzuje grupy produktów kosmetycznych ; jest w stanie odpowiednio dobrać składniki ze względu na postać kosmetyku i jego przeznaczenie; opisuje i wyjaśnia metody produkcji kosmetyków oraz czynniki wpływające na ich trwałość; Student wskazuje najważniejsze kierunki rozwoju w zakresie zasad wytwarzania kosmetyków; | TCH_2A_W01, TCH_2A_W04 | — | — | C-1, C-2 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5 | M-1, M-2 | S-1, S-2, S-4 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| TCH_2A_D03-14_U01 Student umie dobierać odpowiednie surowce i metodę do wytwarzania poszczególnych formulacji kosmetycznych; student wykonuje różne formulacje kosmetyczne i określa właściwości fizykochemiczne i użytkowe otrzymanego kosmetyku; | TCH_2A_U01, TCH_2A_U03 | — | — | C-4 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5 | M-1 | S-1, S-3, S-4 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| TCH_2A_D03-14_W01 Student charakteryzuje grupy produktów kosmetycznych ; jest w stanie odpowiednio dobrać składniki ze względu na postać kosmetyku i jego przeznaczenie; opisuje i wyjaśnia metody produkcji kosmetyków oraz czynniki wpływające na ich trwałość; Student wskazuje najważniejsze kierunki rozwoju w zakresie zasad wytwarzania kosmetyków; | 2,0 | |
| 3,0 | Student objaśnia zwiazek pomiędzy formą kosmetyku a jego stanem fizykochemicznym; potrafi częściowo wymienić czynniki wpływajce na trwałość różnych form kosmetycznych oraz wskazać najwazniejsze kierunki w zakresie rozwoju kosmetyku; | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| TCH_2A_D03-14_U01 Student umie dobierać odpowiednie surowce i metodę do wytwarzania poszczególnych formulacji kosmetycznych; student wykonuje różne formulacje kosmetyczne i określa właściwości fizykochemiczne i użytkowe otrzymanego kosmetyku; | 2,0 | |
| 3,0 | Student potrafi z pomocą prowadzącego dobrać surowce i metodę wytwarzania formulacji kosmetycznych; wykonuje prawidłowo niektóre formulacje kosmetyczne i potrafi zcharakteryzować niektóre właściwości fizykochemiczne; | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Literatura podstawowa
- Alicja Marzec, Chemia kosmetyków, surowce, półprodukty, preparatyka wyrobów, TNOiK, Toruń, 2009, 3
- Wiesław Malinka, Zarys chemii kosmetycznej, Volumed, Wrocław, 1999, 1
- Janina Marcinkiewicz-Salmonowiczowa, Zarys chemii i technologii kosmetyków, Wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, 1995
- Władysław Brud, Ryszard Glinka, Technologia kosmetyków : wybrane zagadnienia, Oficyna Wydawicza MA, Łódź, 2001, 1
Literatura dodatkowa
- Marcin Molski, Chemia Piękna Tom 1, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2021
- http://ec.europa.eu/consumers/cosmetics/cosing/, 2011
- Uri Zoller, Handbook and detergents. Part E: Applications, CRC Press Taylor&Francis Group, 2009, Surfactant Science Series: 141
- Linda D. Rhein, Mitchell L. Schlossman, Ponisseril Somasundaran, Surfactants in personal care products and decorative cosmetics, Taylor & Francis eBooks, 2020, 3, Surfactant Science Series: 135
- Kirk-Othmer, Chemical Technology of Cosmetics, John Willey and sons, Hoboken New Jersey, 2013