Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Technologie materiałowe i spawalnicze (S1)
specjalność: Inżynieria spawalnictwa

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Technologie materiałowe i spawalnicze
Forma studiów studia stacjonarne Poziom pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta inżynier
Obszary studiów charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil ogólnoakademicki
Moduł
Przedmiot Wytrzymałość materiałów
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Katedra Mechaniki
Nauczyciel odpowiedzialny Magdalena Urbaniak <Magdalena.Urbaniak@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane) 5,0 ECTS (formy) 5,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW2 30 3,00,50egzamin
ćwiczenia audytoryjneA2 15 1,00,25zaliczenie
laboratoriaL2 15 1,00,25zaliczenie

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Wiedza i umiejętności z matematyki (w tym podstawy rachunku różniczkowego i całkowego)
W-2Wiedza i umiejętności z fizyki
W-3Zaliczony kurs Matematyka I, w szczególności wymagana jest znajomość rachunku różniczkowego i całkowego
W-4Zaliczony kurs Mechanika, w szczególności wymagana jest znajomość statyki

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych elementów maszyn i prostych konstrukcji mechanicznych.
C-2Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych elementów maszyn i prostych konstrukcji mechanicznych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
C-3Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami stosowanymi do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskanych wyników badań doświadczalnych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych i ściskanych. Obliczenia wytrzymałościowe prętów rozciąganych i ściskanych - dobór przekroju, wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń. Rozwiązywanie układów prętowych statycznie niewyznaczalnych. Obliczanie naprężeń termicznych. Obliczanie naprężeń montażowych. Ścinanie. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich. Obliczanie prętów poddanych skręcaniu - układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne. Zginaie belek - wykresy sił tnących i momentów gnących. Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki. Wyboczenie prętów. Zaliczenie.15
15
laboratoria
T-L-1Zapoznanie studentów z laboratorium wytrzymałości materiałów. Zapoznanie z podstawowymi zasadami BHP obowiązującymi na ćwiczeniach laboratoryjnych. Próba statyczna rozciągania metali i tworzyw polimerowych. Próba statyczna ściskania metali i tworzyw polimerowych. Próby udarności. Próba ścinania. Pomiary twardości. Wyboczenie. Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności. Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych. Badanie metali na zmęczenie. Badania układów liniowo-sprężystych - sprawdzenie twierdzenia Maxwella. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Zaliczenie15
15
wykłady
T-W-1Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Modele (materiału, elementu konstrukcyjnego) przyjmowane w wytrzymałości materiałów. Zasada superpozycji. Zasada de Saint-Venanta. Prawo Hooke'a dla jednoosiowego stanu naprężenia. Podstawowe stałe materiałowe w wytrzymałości materiałów. Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne i układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężnia termiczne i naprężenia montażowe. Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia. Przekrój główny i naprężenia główne. Analiza jednoosiowego i dwuosiowego stanu naprężenia. Koło Mohra. Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia, uogólnione prawo Hooke'a. Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania. Momenty bezwładności figur płaskich. Skręcanie prętów o przekroju kołowym - układy statycznie wyznaczalnego i układy statycznie niewyznaczalne. Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym. Wyboczenie sprężyste i niesprężyste. Ugięcie belek. Równanie różniczkowe osi ugiętej. Wytężenie materiału. Naprężenie zredukowane. Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe. Wytrzymałość złożona.30
30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1Uczestniczenie w zajęciach15
A-A-2Praca własna10
25
laboratoria
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2Praca własna10
25
wykłady
A-W-1Uczestniczenie w zajęciach30
A-W-2Praca własna41
A-W-3egzamin4
75

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
M-2Ćwiczenia audytoryjne - praktyczne rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzacego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych oraz na podstawie przeprowadzonego sprawdzianu i oddanych prac domowych.
S-2Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych na podstawie wyniku przeprowadzonego kolokwium.
S-3Ocena podsumowująca: Egzamin - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystapienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych.
S-4Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych oraz na podstawie oddanych sprawozdań.
S-5Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie wyników dwóch przeprowadzonych kolokwiów i oddanych wszystkich sprawozdań.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TMS_1A_B06_W01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie, skręcanie i zginanie. Posiadać wiedzę stanowiącą podstawę prowadzenia analiz wytrzymałościowych w przypadku obciążeń złożonych. W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania.
TMS_1A_W04C-3, C-1, C-2T-W-1M-1, M-2, M-3S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TMS_1A_B06_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie, ścinanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych i belek zginanych. Powinien umieć przeprowadzić analizę wyboczenia prętów, ugięcia belek.
TMS_1A_U08C-2T-A-1M-2S-1, S-2, S-3
TMS_1A_B08_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.
TMS_1A_U06C-3T-L-1M-3S-5, S-4

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia sięOdniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaOdniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżynieraCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
TMS_1A_B06_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: - świadomość ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów dla procesu projektowania elementów maszyn i konstrukcji, - świadomość w wyborze odpowiednich metod rozwiązywania zadań z wytrzymałości materiałów, - dbałość o poprawność wykonywanych działań, - zdolność do oceny otrzymywanych wyników, - otwartość na współpracę niezbędną przy większych projektach, - zorientowanie na ciągłe poszerzanie własnej wiedzy i umiejętności.
TMS_1A_K01C-2, C-3T-W-1, T-A-1, T-L-1M-1, M-2, M-3S-4, S-3, S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TMS_1A_B06_W01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie, skręcanie i zginanie. Posiadać wiedzę stanowiącą podstawę prowadzenia analiz wytrzymałościowych w przypadku obciążeń złożonych. W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania.
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TMS_1A_B06_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie, ścinanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych i belek zginanych. Powinien umieć przeprowadzić analizę wyboczenia prętów, ugięcia belek.
2,0Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z wytrzymałości materiałów.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.
TMS_1A_B08_U01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.
2,0Student nie zapoznał się z instrukcją dotyczącą przeprowadzanych ćwiczeń laboratoryjnych.
3,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych. Umie krytycznie ocenić przydatność przeprowadzonych badań/prób wytrzymałościowych dla układów rzeczywistych.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia sięOcenaKryterium oceny
TMS_1A_B06_K01
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: - świadomość ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów dla procesu projektowania elementów maszyn i konstrukcji, - świadomość w wyborze odpowiednich metod rozwiązywania zadań z wytrzymałości materiałów, - dbałość o poprawność wykonywanych działań, - zdolność do oceny otrzymywanych wyników, - otwartość na współpracę niezbędną przy większych projektach, - zorientowanie na ciągłe poszerzanie własnej wiedzy i umiejętności.
2,0Student nie ma świadomości ważności wiedzy z zakresu mechaniki w procesie projektowania elementów maszyn, nie ma dbałości o poprawność wykonywanych działań.
3,0Student świadomy jest znaczenia wiedzy z zakresu mechaniki w procesie projektowania elementów maszyn oraz ważności doboru odpowiednich metod rozwiązywania zadań.
3,5Student spełnia wymagania na ocenę 3,0 oraz wykazuje samodzielność i dbałość o poprawne wykonywanie zadanych prac.
4,0Student spełnia wymagania na ocenę 3,5 i wykazuje zdolność do oceny uzyskanych wyników.
4,5Student spełnia wymagania na ocenę 4,0 i wykazuje otwartość na współpracę w zespole.
5,0Student spełnia wymagania na ocenę 4,5 i świadomy jest konieczności ciągłego podnoszenia własnej wiedzy i rozwijania umiejętności. Potrafi organizować i mobilizować innych studentów do nauki i pracy w zespole.

Literatura podstawowa

  1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, tom 1 i 2, WNT, Warszawa, 2013, (i wydania późniejsze)
  2. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 2016, (i wydania późniejsze)
  3. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2017, (i wydania późniejsze)
  4. PKN, Polskie Normy, (aktualnie obowiązujące dla danej próby)

Literatura dodatkowa

  1. Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, tom 1 i 2, Arkady, Warszawa, 1986, (i wydania późniejsze)
  2. Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, PWN, Warszawa, 1998, (i wydania późniejsze)
  3. Niezgodziński M. E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 2022, (i wydania późniejsze)

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KODTreść programowaGodziny
T-A-1Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych i ściskanych. Obliczenia wytrzymałościowe prętów rozciąganych i ściskanych - dobór przekroju, wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń. Rozwiązywanie układów prętowych statycznie niewyznaczalnych. Obliczanie naprężeń termicznych. Obliczanie naprężeń montażowych. Ścinanie. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich. Obliczanie prętów poddanych skręcaniu - układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne. Zginaie belek - wykresy sił tnących i momentów gnących. Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki. Wyboczenie prętów. Zaliczenie.15
15

Treści programowe - laboratoria

KODTreść programowaGodziny
T-L-1Zapoznanie studentów z laboratorium wytrzymałości materiałów. Zapoznanie z podstawowymi zasadami BHP obowiązującymi na ćwiczeniach laboratoryjnych. Próba statyczna rozciągania metali i tworzyw polimerowych. Próba statyczna ściskania metali i tworzyw polimerowych. Próby udarności. Próba ścinania. Pomiary twardości. Wyboczenie. Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności. Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych. Badanie metali na zmęczenie. Badania układów liniowo-sprężystych - sprawdzenie twierdzenia Maxwella. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Zaliczenie15
15

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Modele (materiału, elementu konstrukcyjnego) przyjmowane w wytrzymałości materiałów. Zasada superpozycji. Zasada de Saint-Venanta. Prawo Hooke'a dla jednoosiowego stanu naprężenia. Podstawowe stałe materiałowe w wytrzymałości materiałów. Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne i układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężnia termiczne i naprężenia montażowe. Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia. Przekrój główny i naprężenia główne. Analiza jednoosiowego i dwuosiowego stanu naprężenia. Koło Mohra. Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia, uogólnione prawo Hooke'a. Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania. Momenty bezwładności figur płaskich. Skręcanie prętów o przekroju kołowym - układy statycznie wyznaczalnego i układy statycznie niewyznaczalne. Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym. Wyboczenie sprężyste i niesprężyste. Ugięcie belek. Równanie różniczkowe osi ugiętej. Wytężenie materiału. Naprężenie zredukowane. Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe. Wytrzymałość złożona.30
30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KODForma aktywnościGodziny
A-A-1Uczestniczenie w zajęciach15
A-A-2Praca własna10
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - laboratoria

KODForma aktywnościGodziny
A-L-1Uczestnictwo w zajęciach15
A-L-2Praca własna10
25
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1Uczestniczenie w zajęciach30
A-W-2Praca własna41
A-W-3egzamin4
75
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTMS_1A_B06_W01W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę umożliwiającą prowadzenie analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie, skręcanie i zginanie. Posiadać wiedzę stanowiącą podstawę prowadzenia analiz wytrzymałościowych w przypadku obciążeń złożonych. W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien mieć wiedzę na temat podstaw doświadczalnej analizy odkształceń i naprężeń. Powinien umieć opisać podstawowe próby wytrzymałościowe i zdefiniować cel ich przeprowadzania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTMS_1A_W04Zna i rozumie w zaawansowanym stopniu wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej właściwe dla danej specjalności
Cel przedmiotuC-3Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami stosowanymi do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskanych wyników badań doświadczalnych.
C-1Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych elementów maszyn i prostych konstrukcji mechanicznych.
C-2Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych elementów maszyn i prostych konstrukcji mechanicznych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
Treści programoweT-W-1Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Modele (materiału, elementu konstrukcyjnego) przyjmowane w wytrzymałości materiałów. Zasada superpozycji. Zasada de Saint-Venanta. Prawo Hooke'a dla jednoosiowego stanu naprężenia. Podstawowe stałe materiałowe w wytrzymałości materiałów. Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne i układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężnia termiczne i naprężenia montażowe. Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia. Przekrój główny i naprężenia główne. Analiza jednoosiowego i dwuosiowego stanu naprężenia. Koło Mohra. Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia, uogólnione prawo Hooke'a. Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania. Momenty bezwładności figur płaskich. Skręcanie prętów o przekroju kołowym - układy statycznie wyznaczalnego i układy statycznie niewyznaczalne. Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym. Wyboczenie sprężyste i niesprężyste. Ugięcie belek. Równanie różniczkowe osi ugiętej. Wytężenie materiału. Naprężenie zredukowane. Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe. Wytrzymałość złożona.
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
M-2Ćwiczenia audytoryjne - praktyczne rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzacego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.
Sposób ocenyS-3Ocena podsumowująca: Egzamin - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystapienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
3,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
3,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
4,5Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTMS_1A_B06_U01W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie, ścinanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych i belek zginanych. Powinien umieć przeprowadzić analizę wyboczenia prętów, ugięcia belek.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTMS_1A_U08Potrafi rozwiązywać zadania i problemy z zakresu inżynierii materiałowej i inżynierii mechanicznej z wykorzystaniem metod i narzędzi inżynierskich w szczególności stosując techniki analityczne i/ lub symulacyjne
Cel przedmiotuC-2Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych elementów maszyn i prostych konstrukcji mechanicznych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
Treści programoweT-A-1Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych i ściskanych. Obliczenia wytrzymałościowe prętów rozciąganych i ściskanych - dobór przekroju, wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń. Rozwiązywanie układów prętowych statycznie niewyznaczalnych. Obliczanie naprężeń termicznych. Obliczanie naprężeń montażowych. Ścinanie. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich. Obliczanie prętów poddanych skręcaniu - układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne. Zginaie belek - wykresy sił tnących i momentów gnących. Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki. Wyboczenie prętów. Zaliczenie.
Metody nauczaniaM-2Ćwiczenia audytoryjne - praktyczne rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych oraz na podstawie przeprowadzonego sprawdzianu i oddanych prac domowych.
S-2Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych na podstawie wyniku przeprowadzonego kolokwium.
S-3Ocena podsumowująca: Egzamin - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystapienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z wytrzymałości materiałów.
3,0Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTMS_1A_B08_U01W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien: - potrafić wskazać normatywy doboru i przygotowania próbek do podstawowych prób wytrzymałościowych, - wykonać postawowe próby wytrzymałościowe pod nadzorem nauczyciela, - zinterpretować otrzymane wyniki prób wytrzymałościowych, - wyciągnąć wnioski z prób wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTMS_1A_U06Potrafi pozyskiwać, przesyłać, przetwarzać dane, podsumowywać wyniki eksperymentów empirycznych, dokonywać interpretacji uzyskanych wyników i formułować wynikające z nich wnioski
Cel przedmiotuC-3Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami stosowanymi do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskanych wyników badań doświadczalnych.
Treści programoweT-L-1Zapoznanie studentów z laboratorium wytrzymałości materiałów. Zapoznanie z podstawowymi zasadami BHP obowiązującymi na ćwiczeniach laboratoryjnych. Próba statyczna rozciągania metali i tworzyw polimerowych. Próba statyczna ściskania metali i tworzyw polimerowych. Próby udarności. Próba ścinania. Pomiary twardości. Wyboczenie. Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności. Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych. Badanie metali na zmęczenie. Badania układów liniowo-sprężystych - sprawdzenie twierdzenia Maxwella. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Zaliczenie
Metody nauczaniaM-3Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzacego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.
Sposób ocenyS-5Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie wyników dwóch przeprowadzonych kolokwiów i oddanych wszystkich sprawozdań.
S-4Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych oraz na podstawie oddanych sprawozdań.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie zapoznał się z instrukcją dotyczącą przeprowadzanych ćwiczeń laboratoryjnych.
3,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych.
3,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
4,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych.
4,5Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
5,0Student potrafi zdefiniować wskaźniki wytrzymałościowe i inne wielkości wyznaczane podczas ćwiczeń laboratoryjnych. Zna zasady pomiarów, sposób przygotowania próbek oraz warunki i metodę przeprowadzania badań/prób wytrzymałościowych. Potrafi poprawnie opracować i zinterpretować uzyskane wyniki badań/prób wytrzymałościowych. Umie krytycznie ocenić przydatność przeprowadzonych badań/prób wytrzymałościowych dla układów rzeczywistych.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia sięTMS_1A_B06_K01W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy: - świadomość ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów dla procesu projektowania elementów maszyn i konstrukcji, - świadomość w wyborze odpowiednich metod rozwiązywania zadań z wytrzymałości materiałów, - dbałość o poprawność wykonywanych działań, - zdolność do oceny otrzymywanych wyników, - otwartość na współpracę niezbędną przy większych projektach, - zorientowanie na ciągłe poszerzanie własnej wiedzy i umiejętności.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiówTMS_1A_K01Jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy oraz ma świadomość jej znaczenia w procesie rozwiązywania szeregu problemów inżynierskich i technicznych
Cel przedmiotuC-2Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych elementów maszyn i prostych konstrukcji mechanicznych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
C-3Praktyczne zapoznanie studentów z obowiązującymi normami przygotowania próbek i wykonania podstawowych prób wytrzymałościowych oraz zaznajomienie z urządzeniami stosowanymi do ich przeprowadzenia. Ukształtowanie umiejętności analizy uzyskanych wyników badań doświadczalnych.
Treści programoweT-W-1Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Modele (materiału, elementu konstrukcyjnego) przyjmowane w wytrzymałości materiałów. Zasada superpozycji. Zasada de Saint-Venanta. Prawo Hooke'a dla jednoosiowego stanu naprężenia. Podstawowe stałe materiałowe w wytrzymałości materiałów. Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne i układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężnia termiczne i naprężenia montażowe. Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia. Przekrój główny i naprężenia główne. Analiza jednoosiowego i dwuosiowego stanu naprężenia. Koło Mohra. Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia, uogólnione prawo Hooke'a. Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania. Momenty bezwładności figur płaskich. Skręcanie prętów o przekroju kołowym - układy statycznie wyznaczalnego i układy statycznie niewyznaczalne. Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym. Wyboczenie sprężyste i niesprężyste. Ugięcie belek. Równanie różniczkowe osi ugiętej. Wytężenie materiału. Naprężenie zredukowane. Ważniejsze hipotezy wytrzymałościowe. Wytrzymałość złożona.
T-A-1Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych i ściskanych. Obliczenia wytrzymałościowe prętów rozciąganych i ściskanych - dobór przekroju, wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń. Rozwiązywanie układów prętowych statycznie niewyznaczalnych. Obliczanie naprężeń termicznych. Obliczanie naprężeń montażowych. Ścinanie. Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich. Obliczanie prętów poddanych skręcaniu - układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne. Zginaie belek - wykresy sił tnących i momentów gnących. Obliczenia wytrzymałościowe belek. Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki. Wyboczenie prętów. Zaliczenie.
T-L-1Zapoznanie studentów z laboratorium wytrzymałości materiałów. Zapoznanie z podstawowymi zasadami BHP obowiązującymi na ćwiczeniach laboratoryjnych. Próba statyczna rozciągania metali i tworzyw polimerowych. Próba statyczna ściskania metali i tworzyw polimerowych. Próby udarności. Próba ścinania. Pomiary twardości. Wyboczenie. Wyznaczanie modułu Younga, umownej granicy proporcjonalności i umownej granicy plastyczności. Pomiary naprężeń przy pomocy tensometrów oporowych. Badanie metali na zmęczenie. Badania układów liniowo-sprężystych - sprawdzenie twierdzenia Maxwella. Wyznaczanie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej. Zaliczenie
Metody nauczaniaM-1Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
M-2Ćwiczenia audytoryjne - praktyczne rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
M-3Ćwiczenia laboratoryjne: - omówienie i pokaz podstawowych prób wytrzymałościowych przez prowadzacego zajęcia, - inne ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują samodzielnie pod nadzorem prowadzącego.
Sposób ocenyS-4Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń laboratoryjnych oraz na podstawie oddanych sprawozdań.
S-3Ocena podsumowująca: Egzamin - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystapienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych.
S-1Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych oraz na podstawie przeprowadzonego sprawdzianu i oddanych prac domowych.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0Student nie ma świadomości ważności wiedzy z zakresu mechaniki w procesie projektowania elementów maszyn, nie ma dbałości o poprawność wykonywanych działań.
3,0Student świadomy jest znaczenia wiedzy z zakresu mechaniki w procesie projektowania elementów maszyn oraz ważności doboru odpowiednich metod rozwiązywania zadań.
3,5Student spełnia wymagania na ocenę 3,0 oraz wykazuje samodzielność i dbałość o poprawne wykonywanie zadanych prac.
4,0Student spełnia wymagania na ocenę 3,5 i wykazuje zdolność do oceny uzyskanych wyników.
4,5Student spełnia wymagania na ocenę 4,0 i wykazuje otwartość na współpracę w zespole.
5,0Student spełnia wymagania na ocenę 4,5 i świadomy jest konieczności ciągłego podnoszenia własnej wiedzy i rozwijania umiejętności. Potrafi organizować i mobilizować innych studentów do nauki i pracy w zespole.