ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2023/2024 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Zarządzanie i inżynieria produkcji (N1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Zarządzanie i inżynieria produkcji (N1)

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów I:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Zarządzanie i inżynieria produkcji
Forma studiów	studia niestacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Wytrzymałość materiałów I
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Mechaniki
Nauczyciel odpowiedzialny	Magdalena Urbaniak <Magdalena.Urbaniak@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	2	16	2,0	0,50	zaliczenie
wykłady	W	2	16	2,0	0,50	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Wiedza i umiejętności z matematyki i fizyki.
W-2	Zaliczony kurs Mechanika I, w szczególności wymagana jest znajomość statyki

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych prostych układów prętowych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
C-2	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojachprętów rozciąganych i ściskanych. Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.	3
T-A-2	Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.	2
T-A-3	Uogólnione prawo Hooke'a. Ścinanie.	1
T-A-4	Kolokwium nr 1	1
T-A-5	Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich.	1
T-A-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego. Układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.	2
T-A-7	Zginaie belek - wykresy sił tnących i momentów gnących. Obliczenia wytrzymałościowe belek.	2
T-A-8	Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki.	2
T-A-9	Wyboczenie prętów.	1
T-A-10	Kolokwium nr 2	1
		16
wykłady
T-W-1	Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.	2
T-W-2	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.	2
T-W-3	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.	2
T-W-4	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania.	1
T-W-5	Momenty bezwładności figur płaskich.	1
T-W-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.	2
T-W-7	Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.	2
T-W-8	Wyboczenie sprężyste i niesprężyste.	2
T-W-9	Ugięcie. Równanie różniczkowe osi ugiętej.	2
		16

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	uczestnictwo w zajęciach	16
A-A-2	Wkład własny studenta	34
		50
wykłady
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	16
A-W-2	Egzamin	2
A-W-3	Wkład własny studenta	32
		50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
M-2	Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
S-2	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych na podstawie wyników dwóch przeprowadzonych kolokwiów i oddanych zadań domowych.
S-3	Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIIP_1A_null_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać podstawowe pojęcia i prawa wytrzymałości materiałów. Powinien umieć rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń oraz potrafić dla nich podać warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe.	ZIIP_1A_W04, ZIIP_1A_W07, ZIIP_1A_W13, ZIIP_1A_W14	—	—	C-1	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-7, T-W-5, T-W-6, T-W-8, T-W-9	M-1	S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIIP_1A_null_U02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych i belek zginanych. Powinien umieć przeprowadzić analizę wyboczenia prętów, ugięcia belek.	ZIIP_1A_U14, ZIIP_1A_U19, ZIIP_1A_U22	—	—	C-2	T-A-1, T-A-2, T-A-6, T-A-10, T-A-4, T-A-3, T-A-5, T-A-7, T-A-8, T-A-9	M-2	S-1, S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
ZIIP_1A_null_K01 Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń wytrzymałościowych.	ZIIP_1A_K01, ZIIP_1A_K03	—	—	C-2	T-A-1, T-A-2, T-A-6, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-7, T-W-5, T-W-6, T-W-8, T-W-9, T-A-3, T-A-5, T-A-7, T-A-8, T-A-9	M-2	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ZIIP_1A_null_W02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać podstawowe pojęcia i prawa wytrzymałości materiałów. Powinien umieć rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń oraz potrafić dla nich podać warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe.	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ZIIP_1A_null_U02 W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych i belek zginanych. Powinien umieć przeprowadzić analizę wyboczenia prętów, ugięcia belek.	2,0	Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z wytrzymałości materiałów.
	3,0	Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
ZIIP_1A_null_K01 Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń wytrzymałościowych.	2,0	Student nieaktywny. Student nie ma świadomości ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów w procesie projektowania elementów maszyn, nie ma dbałości o poprawność wykonywanych działań. W pracy całkiem niesamodzielny i nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,0	Student świadomy jest znaczenia wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów w procesie projektowania elementów maszyn oraz ważności doboru odpowiednich metod rozwiązywania zadań. Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Gotów do podjęcia współpracy.
	3,5	Student spełnia wymagania na ocenę 3,0 oraz wykazuje samodzielność i dbałość o poprawne wykonywanie zadanych prac.
	4,0	Student spełnia wymagania na ocenę 3,5 i wykazuje zdolność do oceny uzyskanych wyników. Aktywnie przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
	4,5	Student spełnia wymagania na ocenę 4,0 i wykazuje otwartość na współpracę w zespole.
	5,0	Student spełnia wymagania na ocenę 4,5 i świadomy jest konieczności ciągłego podnoszenia własnej wiedzy i rozwijania umiejętności. Potrafi organizować i mobilizować innych studentów do nauki i pracy w zespole.

Literatura podstawowa

Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa, 2016, (i wydania późniejsze)
Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2020, (i wydania późniejsze)
Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, tom 1 i 2, WNT, Warszawa, 2012, (i wydania późniejsze)

Literatura dodatkowa

Jastrzębski P., Mutermilch J., Orłowski W., Wytrzymałość materiałów, t.1, t.2, Arkady, Warszawa, 1986, (i wydania późniejsze)
Banasiak M., Grossman K., Trombski M., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2020, (i wydania późniejsze)
Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 2021, (i wydania późniejsze)

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojachprętów rozciąganych i ściskanych. Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.	3
T-A-2	Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.	2
T-A-3	Uogólnione prawo Hooke'a. Ścinanie.	1
T-A-4	Kolokwium nr 1	1
T-A-5	Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich.	1
T-A-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego. Układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.	2
T-A-7	Zginaie belek - wykresy sił tnących i momentów gnących. Obliczenia wytrzymałościowe belek.	2
T-A-8	Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki.	2
T-A-9	Wyboczenie prętów.	1
T-A-10	Kolokwium nr 2	1
		16

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.	2
T-W-2	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.	2
T-W-3	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.	2
T-W-4	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania.	1
T-W-5	Momenty bezwładności figur płaskich.	1
T-W-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.	2
T-W-7	Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.	2
T-W-8	Wyboczenie sprężyste i niesprężyste.	2
T-W-9	Ugięcie. Równanie różniczkowe osi ugiętej.	2
		16

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	uczestnictwo w zajęciach	16
A-A-2	Wkład własny studenta	34
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	16
A-W-2	Egzamin	2
A-W-3	Wkład własny studenta	32
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_1A_null_W02	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien znać podstawowe pojęcia i prawa wytrzymałości materiałów. Powinien umieć rozpoznawać stany naprężeń i odkształceń oraz potrafić dla nich podać warunki wytrzymałościowe i sztywnościowe.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_W04	ma wiedzę z zakresu planowania i przeprowadzania prostych eksperymentów badawczych (w tym symulacji komputerowej)
	ZIIP_1A_W07	ma podstawową wiedzę z nauki o materiałach
	ZIIP_1A_W13	ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych
	ZIIP_1A_W14	ma szczegółową wiedzę związaną z niektórymi obszarami reprezentowanej dyscypliny inżynierskiej
Cel przedmiotu	C-1	Zapoznanie studentów z zasadami obliczeń wytrzymałościowych prostych układów prętowych pracujących na rozciąganie, ściskanie, ścinanie, skręcanie i zginanie.
Treści programowe	T-W-1	Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.
	T-W-2	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.
	T-W-3	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.
	T-W-4	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania.
	T-W-7	Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.
	T-W-5	Momenty bezwładności figur płaskich.
	T-W-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.
	T-W-8	Wyboczenie sprężyste i niesprężyste.
	T-W-9	Ugięcie. Równanie różniczkowe osi ugiętej.
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
Sposób oceny	S-3	Ocena podsumowująca: Egzamin końcowy - dwuczęściowy składający się z części pisemnej i odpowiedzi ustnej. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie zaliczeń z ćwiczeń audytoryjnych i laboratoryjnych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Czasem jednak nie potrafi jej wykorzystać.
	3,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania.
	4,5	Student opanował wiedzę w stopniu pośrednim między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna obszary jej stosowania. Potrafi samodzielnie wskazać obszary wiedzy obejmujące zadany problem i wybrać sposób jego rozwiązania. Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do wyboru najbardziej efektywnej metody rozwiązania zadanych problemów oraz umie uzasadnić ten wybór. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_1A_null_U02	W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć przeprowadzić analizy wytrzymałościowe prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie lub ściskanie. Powinien umieć przeprowadzić analizę wytrzymałościową prętów skręcanych i belek zginanych. Powinien umieć przeprowadzić analizę wyboczenia prętów, ugięcia belek.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_U14	ma umiejętności w zakresie przeprowadzenia analizy problemów mających bezpośrednie odniesienie do zdobytej wiedzy
	ZIIP_1A_U19	potrafi wykorzystać w zadaniach inżynierskich metody analityczne, symulacyjne, eksperymentalne
	ZIIP_1A_U22	ma umiejętności w zakresie rozumienia i stosowania w praktyce zdobytej wiedzy
Cel przedmiotu	C-2	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
Treści programowe	T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojachprętów rozciąganych i ściskanych. Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.
	T-A-2	Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.
	T-A-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego. Układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.
	T-A-10	Kolokwium nr 2
	T-A-4	Kolokwium nr 1
	T-A-3	Uogólnione prawo Hooke'a. Ścinanie.
	T-A-5	Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich.
	T-A-7	Zginaie belek - wykresy sił tnących i momentów gnących. Obliczenia wytrzymałościowe belek.
	T-A-8	Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki.
	T-A-9	Wyboczenie prętów.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych na podstawie wyników dwóch przeprowadzonych kolokwiów i oddanych zadań domowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z wytrzymałości materiałów.
	3,0	Student potrafi poprawnie rozwiązywać proste zadania. Popełnia drobne pomyłki i błędy.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 i 4,0.
	4,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Zadania rozwiązuje poprawnie. Nie popełnia błędów, a tylko nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 i 5,0.
	5,0	Student ma umiejętności kojarzenia i analizy nabytej wiedzy. Potrafi poprawnie, a nawet nieszablonowo rozwiązywać zadania. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach. Umie przeprowadzić analizę otrzymanych wyników.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	ZIIP_1A_null_K01	Student nabywa interaktywną i kreatywną postawę do pracy w zespole. Zyskuje świadomość potrzeby poszerzania własnej wiedzy i umiejętności. Świadomy odpowiedzialności za poprawność wykonywanych zadań student potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę obliczeń wytrzymałościowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_K01	ma świadomość potrzeby dokształcania ze szczególnym uwzględnieniem samokształcenia się
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	ZIIP_1A_K03	ma kompetencje w zakresie świadomej odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania
Cel przedmiotu	C-2	Ukształtowanie umiejętności prowadzenia analiz wytrzymałościowych prostych układów prętowych statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych pracujących na rozciąganie, ściskanie i skręcanie.
Treści programowe	T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojachprętów rozciąganych i ściskanych. Obliczanie naprężeń, odkształceń i wymiarów prętów rozciąganych lub ściskanych w układach statycznie wyznaczalnych.
	T-A-2	Obliczanie naprężeń i odkształceń prętów rozciąganych lub ściskanych wywołanych zmianą temperatury lub montażem w układach statycznie niewyznaczalnych.
	T-A-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - obliczanie minimalnej średnicy pręta skręcanego. Układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.
	T-W-1	Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów. Naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia. Prawo Hooke’a dla jednoosiowego stanu naprężenia.
	T-W-2	Rozciąganie i ściskanie prętów - układy prętowe statycznie wyznaczalne.
	T-W-3	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia montażowe. Naprężenia termiczne.
	T-W-4	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania.
	T-W-7	Zginanie. Wykresy sił tnących i momentów gnących. Naprężenia normalne przy zginaniu prostym.
	T-W-5	Momenty bezwładności figur płaskich.
	T-W-6	Skręcanie prętów o przekroju kołowym - układy statycznie wyznaczalne i układy statycznie niewyznaczalne.
	T-W-8	Wyboczenie sprężyste i niesprężyste.
	T-W-9	Ugięcie. Równanie różniczkowe osi ugiętej.
	T-A-3	Uogólnione prawo Hooke'a. Ścinanie.
	T-A-5	Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich.
	T-A-7	Zginaie belek - wykresy sił tnących i momentów gnących. Obliczenia wytrzymałościowe belek.
	T-A-8	Wyznaczanie ugięcia i kąta obrotu przekroju belki.
	T-A-9	Wyboczenie prętów.
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładowych zadań na tablicy przy aktywnym uczestnictwie grupy studenckiej.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Ocena na podstawie odpowiedzi w trakcie trwania ćwiczeń audytoryjnych.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: Ocena z ćwiczeń audytoryjnych na podstawie wyników dwóch przeprowadzonych kolokwiów i oddanych zadań domowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nieaktywny. Student nie ma świadomości ważności wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów w procesie projektowania elementów maszyn, nie ma dbałości o poprawność wykonywanych działań. W pracy całkiem niesamodzielny i nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia.
	3,0	Student świadomy jest znaczenia wiedzy z zakresu wytrzymałości materiałów w procesie projektowania elementów maszyn oraz ważności doboru odpowiednich metod rozwiązywania zadań. Student samodzielnie wykonujący zadane prace. Gotów do podjęcia współpracy.
	3,5	Student spełnia wymagania na ocenę 3,0 oraz wykazuje samodzielność i dbałość o poprawne wykonywanie zadanych prac.
	4,0	Student spełnia wymagania na ocenę 3,5 i wykazuje zdolność do oceny uzyskanych wyników. Aktywnie przyłącza się do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
	4,5	Student spełnia wymagania na ocenę 4,0 i wykazuje otwartość na współpracę w zespole.
	5,0	Student spełnia wymagania na ocenę 4,5 i świadomy jest konieczności ciągłego podnoszenia własnej wiedzy i rozwijania umiejętności. Potrafi organizować i mobilizować innych studentów do nauki i pracy w zespole.