Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska - Budownictwo - inżynier europejski (S1)
Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Budownictwo - inżynier europejski | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Geometria wykreślna | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Projektowania Architektonicznego | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Olga Kopczyńska <okopczynska.zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 2,0 | ECTS (formy) | 2,0 |
| Forma zaliczenia | egzamin | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Wymagana jest wiedza na temat podstawowych pojęć geometrycznych - podstawy geometrii euklidesowej z zakresu szkoły średniej. Umiejętność szkicowania odręcznego. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorawania przestrzeni w technice. |
| C-2 | Umiejętność rozwiązania zagadnień inżynierskich związanych z kształtem konstrukcji i ustrojów budowlanych. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| projekty | ||
| T-P-1 | Podstawowe elementy geometryczne; przynależność elementów w położeniach dowolnych i szczególnych. | 1 |
| T-P-2 | Równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu, kładu trapezowego i transformacji. | 1 |
| T-P-3 | Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących i dowolnych. | 1 |
| T-P-4 | Prostopadłość elementów; znajdowanie odległości. | 1 |
| T-P-5 | Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu. | 1 |
| T-P-6 | Transformacja jednokrotna, odległości, wielkości kątów. | 1 |
| T-P-7 | Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny.Transformacja dwukrotna, prawdziwe wielkości wielokątów i kątów. | 1 |
| T-P-8 | Kolokwium nr 1. | 1 |
| T-P-9 | Przekroje wielościanów. | 1 |
| T-P-10 | Konstruowanie wielościanów foremnych metodą transformacji. | 1 |
| T-P-11 | Dachy budynków, ich przekroje i wielkość połaci. | 1 |
| T-P-12 | Dachy budynków przylegających do innych budynków. | 1 |
| T-P-13 | Kolokwium nr 2. | 1 |
| T-P-14 | Aksonometria. | 1 |
| T-P-15 | Uzupełnianie zaległości i zaliczanie. | 1 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Punkty i proste w rzutach, szczególne położenia prostych; płaszczyzny w rzutach; przynależność elementów. | 1 |
| T-W-2 | Szczególne położenia płaszczyzn; równoległość w rzutach; prawdziwa długość odcinka metodą obrotu i kładu trapezowego. | 1 |
| T-W-3 | Punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn rzutujących; punkty przebicia i krawędzie z udziałem płaszczyzn dowolnych. | 1 |
| T-W-4 | Prostopadłość elementów; wyjaśnienie pojęcia odległości. | 1 |
| T-W-5 | Kład płaszczyzny; prawdziwe wielkości i odległości metodą kładu. | 1 |
| T-W-6 | Transformacja jednokrotna, odległości metodą transformacji jednokrotnej; przekroje graniasto- i ostrosłupów metodą jednokrotnej transformacji. | 1 |
| T-W-7 | Transformacja dwukrotna jako metoda znajdowania prawdziwych wielkości kątów i wielokątów. | 1 |
| T-W-8 | Wielościany (sześcian i ostrosłup prawidłowy prosty) w ustawieniu dowolnym metodą dwukrotnej transformacji. | 1 |
| T-W-9 | Pojęcie nachylenia w budownictwie; rozwiązywanie kształtu dachów wysokich; przekroje i prawdziwe wielkości połaci dachowych. | 1 |
| T-W-10 | Rozwiązywanie dachów budynków z dziedzińcem i przylegających do innych budynków, itd. | 1 |
| T-W-11 | Aksonometrie ukośnokątne („perspektywy” wojskowa i kawalerska); aksonometrie prostokątne (izometria i dimetria). | 1 |
| T-W-12 | Kreślenie elipsy; elipsa jako obraz okręgu w rzutach; rzuty powierzchni obrotowych; stożek w rzutach w położeniu dowolnym. | 1 |
| T-W-13 | Stożek i walec w aksonometrii. | 1 |
| T-W-14 | Projektowanie robót ziemnych. | 1 |
| T-W-15 | Interesujące zastosowania geometrii w budownictwie. | 1 |
| 15 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| projekty | ||
| A-P-1 | Ćwiczenia projektowe polegają na : analizie problemów zawartych w zadanich i rozwiązywaniu zadań na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. | 15 |
| A-P-2 | Kosultacje. | 2 |
| A-P-3 | Bieżące utrwalanie poznanego materiału. | 8 |
| 25 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w wykładach. | 15 |
| A-W-2 | Bieżące utrwalanie poznanego materiału. | 8 |
| A-W-3 | Egzamin. | 2 |
| 25 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykłady prowadzone sa metodą informacyjno-problemową. Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, następnie- podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych. Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjna,jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy.Ćwiczenia projektowe są ściśle powiązane z tematyką wykładów. Do każdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu. Studenci podczas ćwiczeń projektowych samodzielnie rozwiązują otrzymane zadania na tablicy oraz indywidualnie w zeszytach. Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów,indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału.Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów,przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawność i jednoznaczność wykonanych rysunków na wszystkich etapach nauki : ćwiczenia projektowe, kolokwia. |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| BIE_1A_C/01_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu | BIE_1A_W01 | — | — | C-1 | T-W-10, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1 | M-1 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| BIE_1A_C/01_U01 Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu. Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach. Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie. | BIE_1A_U05 | — | — | C-1, C-2 | T-P-1, T-P-15, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-P-6, T-P-8, T-P-9, T-P-7, T-P-14, T-P-10, T-P-11, T-P-13 | M-1 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| BIE_1A_C/01_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia. | BIE_1A_K01 | — | — | C-1, C-2 | T-P-1, T-P-15, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-P-6, T-P-8, T-P-9, T-P-7, T-P-14, T-P-10, T-P-11, T-P-13, T-W-10, T-W-9, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-11, T-W-12, T-W-13, T-W-14, T-W-15, T-W-1 | M-1 | S-1, S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| BIE_1A_C/01_W01 Wie jakie są rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania.Wie jak stosować konstrukcje geometryczne do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać rzuty obiektów w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. Wie jak wykonać przekrój i rozwinięcie.Wie jak wykonać przekrój powierzchni topograficznej oraz profil terenu | 2,0 | Nie umie zdefiniować poprawnego sposobu rozwiązania zadania. |
| 3,0 | Umie rozwiazać poprawnie zadanie, lecz zna tylko jedną metodę jego rozwiązania. Nie ma błędów merytorycznych. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak. | |
| 3,5 | Umie rozwiazać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Zna tylko jedną metodę rozwiazania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny. | |
| 4,0 | Umie poprawnie rozwiazac zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania Zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Rysunek i opis czytelny. | |
| 4,5 | Umie poprawnie rozwiazać zadanie.Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Umie zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis wykonany poprawnie i przejrzyście. | |
| 5,0 | Umie poprawnie rozwiazać zadanie. Zna kilka metod rozwiązania, umie wybrać najefektywniejszą. Weryfikuje błędy. Rysunek wykonany czytelnie i przejrzyście,właściwie opisany,charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| BIE_1A_C/01_U01 Potrafi sporządzić i odczytać rzuty geometryczne obiektów , rysunki architektoniczno budowlane. Umie odczytać i sporządzić rzuty topografii terenu. Umie na podstawie sporządzonego rysunku rzutowego wyznaczać różne rzeczywiste wielkości np.prawdziwe odległości między elementami w przestrzeni, prawdziwe wielkości przekrojów i elementów pokazanych w rzutach. Umie znaleźć zależności pomiędzy obiektami geometrycznymi, wyznaczyć ich przenikanie. | 2,0 | Nie potrafi poradzić sobie z problemem. Nie potrafi wykorzystać posiadanej wiedzy teoretycznej w praktyce. Wykazuje znaczące braki w wiedzy. |
| 3,0 | Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Stosuje tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest czytelny, opis niejednoznaczny lub jego brak. | |
| 3,5 | Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie ma błędów merytorycznych. Stosuje tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek jest czytelny, opis jednoznaczny. | |
| 4,0 | Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania, zrobił drobne błędy graficzne, które nie mają wpływu na właściwe rozwiązanie końcowe. Opis poprawny, czytelny. | |
| 4,5 | Potrafi poprawnie rozwiązać zadanie. Umiejętnie dobrał metodę rozwiązania. Potrafi zweryfikować swoje błędy. Rysunek i opis poprawny, czytelny. | |
| 5,0 | Potrafi prawidłowo rozwiązać zadanie. Stosuje kilka metod rozwiązania, potrafi wybrać najefektywniejszą. Potrafi zweryfikować błędy. Rysunek wykonany czytelnie i prawidłowo opisany, charakteryzujący się wysoką estetyką wykonania. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| BIE_1A_C/01_K01 Posiada wiedzę teoretyczną, potrafi ją wykorzystać w praktyce. Posiada umiejetność pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje.Rozumie potrzebę samokształcenia. | 2,0 | Student nieaktywny. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem |
| 3,0 | Student samodzielnie wykonuje pracę. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. | |
| 3,5 | Student wykonuje pracę na ocenę pośrednią między 3,0 a 4,0. | |
| 4,0 | Student samodzielnie wykonuje pracę. Z chęcią przyłącza się do współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. Chętnie pomaga zrozumieć problem innym. | |
| 4,5 | Student pracuje w zespole. Wykazuje inicjatywę w rozwiązywaniu problemów, jest aktywny. Postępuje odpowiedzialnie. | |
| 5,0 | Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu. Przedstawia własny sposób rozwiązania zadania. Jest kreatywny. Jego postępowanie jest zgodne z zasadami etyki. |
Literatura podstawowa
- Lewandowski Zbigniew, Geometria wykreślna, PWN, Poznań, 1975
- Rachwał Tadeusz, Geometria wykreślna, PWN, Łódż, 1964
- Otto Edward,Otto Franciszek, Podręcznik geometrii wykreślnej t.1, Warszawa, 1975
- Bogaczyk Tomasz,Teresa Romaszkiewicz-Białas, 13 wykładów z geometrii wykreślnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008, Wyd.VI
Literatura dodatkowa
- Tadeusz Rachwał , Stefania Dwurażna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej t.I,cz.I Rzuty cechowane Tekst+atlas, PWN, Zakład Graficzny PWN Łódż, 1964
- Tadeusz Rachwał, Stefania Duraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreśłnej t I., cz.II Rzuty Monge^a Tekst+rysunki, PWN, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964
- Wiktor Jankowski, Geometria Wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1984, Wyd.V