Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska - Inżynieria środowiska (S1)
Sylabus przedmiotu Geometria wykreślna:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Inżynieria środowiska | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Geometria wykreślna | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Katedra Projektowania Architektonicznego | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Alicja Świtalska <Alicja.Switalska@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 3,0 | ECTS (formy) | 3,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Wymagane są wiadomości podstawowe z planimetrii i stereometrii (zakres szkoły średniej), definicje,pewniki,twierdzenia.Umiejętność szkicowania odręcznego. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie się z teorią i metodą rzutów prostokątnych jako podstawowym sposobem odwzorowania przestrzeni w technice,rozwijanie wyobraźni przestrzennej,przygotowanie do twórczego kształtowania przestrzennych elementów budowlanych. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Rzuty cechowane.Stopniowanie prostej, wyznaczanie nachylenia. Cechowanie dowolnego punktu na prostej.Płaszczyzna.Wyznaczanie planu warstwicowego. | 2 |
| T-A-2 | Wyznaczanie krawędzi między płaszczyznami oraz punktu przebicia płaszczyzny prostą. | 2 |
| T-A-3 | Obroty i kłady: zagadnienia miarowe,wyznaczanie rzeczywistych wielkości na płaszczyźnie. | 3 |
| T-A-4 | Rzuty cechowane wielościanów.Powierzchnie topograficzne. | 2 |
| T-A-5 | Rzuty prostokątne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny.Przynależność elementów do plaszczyzny, wzajemne położenie prostych i płaszczyzn. | 2 |
| T-A-6 | Prostopadłość prostych, płaszczyzn, prostej i płaszczyzny. | 2 |
| T-A-7 | Obroty i kłady płaszczyzny.Rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie. | 3 |
| T-A-8 | Transformacje:rodzaje i zastosowania. | 3 |
| T-A-9 | Wielościany: rodzaje oraz rzuty prostokątne ze szczególnym uwzględnieniem wielościanów foremnych. | 3 |
| T-A-10 | Przekroje wielościanów. | 2 |
| T-A-11 | Punkty przebicia wielościanów prosta. | 2 |
| T-A-12 | Rzuty aksonometryczne: aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przedstawienie obiektów geometrycznych w odpowiedniej aksonometrii. | 2 |
| T-A-13 | Powierzchnie: rodzaje powierzchni oraz ich rzuty ze szczególnym uwzględnieniem powierzchni prostokreślnych. Konstrukcje krzywych płaskich występujacych w danych powierzchniach. | 2 |
| 30 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Zasady i zastosowanie rzutów cechowanych w budownictwie.Punkt, prosta i płaszczyzna, wzajemne położenie,położenie punktów,prostych i płaszczyzn(konstrukcje podstawowe). | 1 |
| T-W-2 | Krawędź między płaszczyznami, punkt przebicia płaszczyzny prostą | 1 |
| T-W-3 | Obroty i kłady: rzeczywiste wielkości na płaszczyźnie. | 1 |
| T-W-4 | Rzut cechowany wielościanów. | 1 |
| T-W-5 | Powierzchnie topograficzne, przekroje i profile. | 1 |
| T-W-6 | Rzuty prostokatne na dwie i trzy rzutnie: rzuty punktów,prostych,wzajemne położenie pary prostych,odwzorowanie płaszczyzny. | 1 |
| T-W-7 | Przynależność elementów, wzajemne położenie płaszczyzn,wzajemne położenie prostej i płaszczyzny. | 1 |
| T-W-8 | Prostopadłość prostych,płaszczyzn,prostej i płaszczyzny. | 1 |
| T-W-9 | Obroty i kłady. | 1 |
| T-W-10 | Transformacje, rodzaje i zastosowanie. | 1 |
| T-W-11 | Wielościany,rodzaje i rzuty wielościanów. | 1 |
| T-W-12 | Przekroje wielościanów płaszczyzną, punkty przebicia wielościanów prostą. | 1 |
| T-W-13 | Rzuty aksonometryczne: Aksonometria prostokątna i ukośnokątna. | 1 |
| T-W-14 | Powierzchnie: rodzaje powierzchni, rzuty powierzchni, punkty na powierzchni, zastosowanie powierzchni w nowoczesnym budownictwie. | 1 |
| T-W-15 | Krzywe płaskie. Przekroje powierzchni i punkty przebicia powierzchni. | 1 |
| 15 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 30 |
| A-A-2 | Opracowanie zestawów zadań do wykonania w domu. | 10 |
| A-A-3 | Przygotowanie się do 2 kolokwiów | 8 |
| A-A-4 | Konsultacje. | 2 |
| 50 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Obowiązkowe uczestnictwo w zajęciach. | 15 |
| A-W-2 | Wykonywanie rysunków i ich opis | 5 |
| A-W-3 | Przeanalizowanie materiału podanego na wykładzie. Zrozumienie i przyswojenie wiedzy podanej na wykładzie. | 4 |
| A-W-4 | Konsultacje. | 2 |
| 26 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykłady prowadzone są metodą informacyjno-problemową.Wykład ma charakter informacyjny podający reguły i metody teoretyczne, nastepnie - podający przykłady zastosowania opisanych metod w praktycznym rozwiązywaniu problemów geometrycznych.Środkiem jest rozwiązywanie zadań z geometrii wykreślnej metodą tradycyjną, jako rysunek na tablicy, któremu towarzyszy szczegółowy opis słowny wykładowcy. Ćwiczenia są ścisle powiązane z tematyką wykładów.Do kazdego ćwiczenia prowadzący przygotowuje odpowiednio dobrany do tematyki zestaw zadań do rozwiązania na zajęciach i w domu.Studenci podczas ćwiczeń samodzielnie rozwiazują otrzymane zadania.Prowadzący w miarę potrzeb wspiera pracę studentów, udziala porad indywidualnie lub ogólnie, dla całej grupy. Ćwiczenia są prowadzone w oparciu o skrypty przygotowane i opracowane dla przedmiotu. |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Studenci są oceniani w zależności od ilości przyswojonego materiału. Poziom jego przyswojenia jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. Oceniana jest poprawna forma wypowiedzi rysunkowej, przejrzystość i jednoznaczność rysunków wykonywanych przez studentów na wszystkich etapach nauki (ćwiczenia, kolokwia). |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Poziom przyswojenia materiału jest kontrolowany w formie kolokwiów, przeprowadzanych dwa razy w ciągu semestru. |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IS_1A_S1/B/09_W01 Zna rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rozumie zasady stosowania konstrukcji geometrycznych do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. | IS_1A_W02 | — | — | C-1 | T-W-1, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-11, T-W-6, T-W-10 | M-1 | S-2, S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IS_1A_S1/B/09_U01 Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno-budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np. odległości między elementami w przestrzeni, wielkości przekrojów, wielkości elementów pokazanych w rzutach. Potrafi odczytać rzuty topograficzne. | IS_1A_U03 | — | — | C-1 | T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-W-1, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-10 | M-1 | S-2, S-1 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IS_1A_S1/B/09_K01 Jest gotów do wykorzystania w praktyce zdobytej wiedzy z geometrii wykreślnej. Jest aktywny. Wykazuje się właściwą organizacją pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje. | IS_1A_K01 | — | — | C-1 | T-A-1, T-A-2, T-A-4, T-A-3, T-W-1, T-W-8, T-W-4, T-W-3, T-W-2, T-W-5, T-W-7, T-W-14, T-W-15, T-W-9, T-W-13, T-W-12, T-W-11, T-W-6, T-W-10 | M-1 | S-2, S-1 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IS_1A_S1/B/09_W01 Zna rodzaje rzutów i zna zasady rzutowania. Rozumie zasady stosowania konstrukcji geometrycznych do zapisu rysunku technicznego w rzutach prostokątnych i w aksonometrii. | 2,0 | |
| 3,0 | Zna rodzaje rzutów i zasady rzutowania. Zna przynajmniej jedną metodę rozwiązania zadania z geometrii wykreślnej | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IS_1A_S1/B/09_U01 Potrafi odczytać i wykonać rysunki architektoniczno-budowlane, a z nich wyznaczać rzeczywiste wielkości np. odległości między elementami w przestrzeni, wielkości przekrojów, wielkości elementów pokazanych w rzutach. Potrafi odczytać rzuty topograficzne. | 2,0 | |
| 3,0 | Potrafi rozwiązać zadanie poprawnie, nie popełnia istotnych błędów merytorycznych. Stosuje tylko jedną z metod rozwiązania. Rysunek nie jest wykonany starannie, opis jest niejednoznaczny lub go brak. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| IS_1A_S1/B/09_K01 Jest gotów do wykorzystania w praktyce zdobytej wiedzy z geometrii wykreślnej. Jest aktywny. Wykazuje się właściwą organizacją pracy w zespole, dzielenia się wiedzą. Samodzielnie podejmuje decyzje. | 2,0 | |
| 3,0 | Student jest gotów do samodzielnego wykonywania powierzonych mu zadań. Nie wykazuje jednak dużej aktywności, chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajęcia. | |
| 3,5 | ||
| 4,0 | ||
| 4,5 | ||
| 5,0 |
Literatura podstawowa
- Lewandowski Zbigniew, Geometria wykreślna, PWN, Poznań, 1975
- Rachwał Tadeusz, Geometria wykreślna, PWN, Łódź, 1964
- Otto Edward i Franciszek, Podręcznik geometrii wykreślnej t.1, Warszawa, 1975
- Tomasz Bogaczyk,Teresa Romaszkiewicz-Białas, 13 Wykładów z geometrii wykreślnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008, Wydanie VI
Literatura dodatkowa
- Tadeusz Rachwał, Stefania Dwuraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej,t.I,Część I. Rzuty Cechowane Tekst + Atlas, PWN Łódź-Warszawa-Kraków, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964, wydanie drugie uzupełnione
- Tadeusz Rachwał, Stefania Dwuraźna, Ćwiczenia z geometrii wykreślnej,t.I,część II.Rzuty Monge`a Tekst+Rysunki, PWN Łódź-Warszawa-Kraków, Zakład Graficzny PWN Łódź, 1964, wydanie drugie uzupełnione
- Wiktor Jankowski, Geometria wykreślna, PWN Warszawa, Warszawa, 1984, Wyd.V