ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2024/2025 / Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki / Mechanika i budowa maszyn (S1) / Sylabus przedmiotu

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki - Mechanika i budowa maszyn (S1)

Sylabus przedmiotu Wytrzymałość materiałów I:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Mechanika i budowa maszyn
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	pierwszego stopnia
Tytuł zawodowy absolwenta	inżynier
Obszary studiów	charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK
Profil	ogólnoakademicki
Moduł	—
Przedmiot	Wytrzymałość materiałów I
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Katedra Mechaniki
Nauczyciel odpowiedzialny	Marek Zapłata <Marek.Zaplata@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Mariusz Leus <Mariusz.Leus@zut.edu.pl>, Jędrzej Ratajczak <Jedrzej.Ratajczak@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	4,0	ECTS (formy)	4,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	—	Grupa obieralna	—

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
ćwiczenia audytoryjne	A	2	30	2,0	0,41	zaliczenie
wykłady	W	2	30	2,0	0,59	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Zaliczony kurs Matematyka I - w szczególności wymagana jest znajomość rachunku różniczkowego i całkowego
W-2	Zaliczony kurs Mechaniki I - w szczególności wymagana jest znajomość statyki

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii prętowych z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność. W szczególności obliczeń prętów poddanych rozciąganiu, ściskaniu, ścinaniu oraz skręcaniu.
C-2	Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami obliczeń wytrzymałościowych w przypadkach obciążeń złożonych.
C-3	Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń wytrzymałościowych.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych i ściskanych Wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń przy rozciąganiu i ściskaniu prętów Rozwiązywanie układów prętowych statycznie wyznaczalnych Rozwiązywanie układów prętowych statycznie niewyznaczalnych Wyznaczanie naprężeń termicznych Wyznaczanie naprężeń montażowych Analiza płaskiego stanu naprężenia - wyznaczanie naprężeń za pomocą koła Mohra Kolokwium nr 1 Uogólnione prawo Hooke’a Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich Obliczanie prętów prostych na ścinanie Obliczanie prętów poddanych skręcaniu, układy statycznie wyznaczalne Obliczanie prętów poddanych skręcanie układy statycznie niewyznaczalne Obliczanie sprężyn śrubowych o małym skoku Kolokwium nr 2 Obliczanie sprężyn śrubowych o małym skoku Kolokwium nr 2	30
		30
wykłady
T-W-1	Wiadomości wstępne i podstawowe pojęcia, naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia	2
T-W-2	Zasada de Saint Venanta. Zasada superpozycji. Doświadczalne podstawy badania własności mechanicznych materiałów ( naprężenia dopuszczalne). Rozciąganie lub ściskanie prętów.	2
T-W-3	Układy prętowe statycznie wyznaczalne	2
T-W-4	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne.	2
T-W-5	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Napreżenia montażowe.	2
T-W-6	Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia Pojęcie stanu odkształcenia w punkcie. Tensor stanu odkształcenia. Naprężenia główne. Analiza jednoosiowego stan naprężenia.	2
T-W-7	Analiza dwuosiowego stan naprężenia. Geometryczna interpretacja płaskiego stanu naprężenia - koło Mohra.	2
T-W-8	Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia. Uogólnione prawo Hooke’a	2
T-W-9	Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne	2
T-W-10	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania	2
T-W-11	Momenty bezwładności figur płaskich	2
T-W-12	Skręcanie prętów o przekroju kołowym	2
T-W-13	Skręcanie prętów o przekroju prostokątnym. Skręcanie swobodne prętów o dowolnym przekroju	2
T-W-14	Statyczne niewyznaczalne przypadki skręcania	2
T-W-15	Sprężyny śrubowe o małym skoku	2
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
ćwiczenia audytoryjne
A-A-1	Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury	10
A-A-2	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-A-3	Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych	10
		50
wykłady
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Przygotowanie do egzaminu	18
A-W-3	Egzamin	2
		50

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
M-2	Ćwiczenia przedmiotowe / tablica

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
S-2	Ocena formująca: Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych.
S-3	Ocena podsumowująca: Egzamin

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_B08_W01 W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (założenia , proste przypadki Wytrzymałości Materiałów, analizę stanów naprężeń)	MBM_1A_W07, MBM_1A_W09	—	—	C-2, C-1	T-W-12, T-W-7, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-15, T-W-13	M-1	S-2, S-1, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_B08_U01 Student osiąga umiejętnośic obliczania prętów, układów prętowych, wałów.	MBM_1A_U05, MBM_1A_U08, MBM_1A_U09	—	—	C-1	T-A-1, T-W-12, T-W-7, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-15, T-W-13	M-2	S-2, S-1, S-3

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
MBM_1A_B08_K01 W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.	MBM_1A_K01, MBM_1A_K03, MBM_1A_K06	—	—	C-3, C-1	T-A-1, T-W-12, T-W-7, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-6, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-15, T-W-13	M-2, M-1	S-2, S-1, S-3

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_B08_W01 W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (założenia , proste przypadki Wytrzymałości Materiałów, analizę stanów naprężeń)	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi jej wykorzystać w obliczeniach .
	3,5	Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ją wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudności z rozwiązywaniem zadań niestandardowych.
	4,5	Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Posiada umiejetność rozwiazywania zadań nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_B08_U01 Student osiąga umiejętnośic obliczania prętów, układów prętowych, wałów.	2,0	Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z Wytrzymałości Materiałów.
	3,0	Student potrafi poprawnie rozwiazywać zadania w sposób bierny, często korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywać zadania. Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Wykazuje inicjatywę w stosowaniu własnych rozwiązań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
MBM_1A_B08_K01 W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.	2,0	Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
	3,0	Student samodzielnie wykonujący zadaną prace. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajecia.
	3,5	Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Z chęcią przyłącza sie do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
	4,5	Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu w sposób podwyższający jakość zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedzą wykraczające poza ramy przedmiotu.

Literatura podstawowa

Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z, Wytrzymałość materiałów t.1 i t.2, WNT, Warszawa, 2003
Banasiak M., Grossman K., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 2000
Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT, Warszawa, 1997
Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 1996
Rajfert T., Rżysko J., Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów, PWN, 1974

Literatura dodatkowa

Bąk R., Burczyński T., Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa, 2001
Zielnica J., Wytrzymałość Materiałów, Wydawnictwa Politechniki Poznańskiej, 2006
Brzoska Z., Wytrzymałość Materiałów, PWN, Warszawa, 1972

Treści programowe - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Treść programowa	Godziny
T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych i ściskanych Wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń przy rozciąganiu i ściskaniu prętów Rozwiązywanie układów prętowych statycznie wyznaczalnych Rozwiązywanie układów prętowych statycznie niewyznaczalnych Wyznaczanie naprężeń termicznych Wyznaczanie naprężeń montażowych Analiza płaskiego stanu naprężenia - wyznaczanie naprężeń za pomocą koła Mohra Kolokwium nr 1 Uogólnione prawo Hooke’a Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich Obliczanie prętów prostych na ścinanie Obliczanie prętów poddanych skręcaniu, układy statycznie wyznaczalne Obliczanie prętów poddanych skręcanie układy statycznie niewyznaczalne Obliczanie sprężyn śrubowych o małym skoku Kolokwium nr 2 Obliczanie sprężyn śrubowych o małym skoku Kolokwium nr 2	30
		30

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Wiadomości wstępne i podstawowe pojęcia, naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia	2
T-W-2	Zasada de Saint Venanta. Zasada superpozycji. Doświadczalne podstawy badania własności mechanicznych materiałów ( naprężenia dopuszczalne). Rozciąganie lub ściskanie prętów.	2
T-W-3	Układy prętowe statycznie wyznaczalne	2
T-W-4	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne.	2
T-W-5	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Napreżenia montażowe.	2
T-W-6	Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia Pojęcie stanu odkształcenia w punkcie. Tensor stanu odkształcenia. Naprężenia główne. Analiza jednoosiowego stan naprężenia.	2
T-W-7	Analiza dwuosiowego stan naprężenia. Geometryczna interpretacja płaskiego stanu naprężenia - koło Mohra.	2
T-W-8	Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia. Uogólnione prawo Hooke’a	2
T-W-9	Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne	2
T-W-10	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania	2
T-W-11	Momenty bezwładności figur płaskich	2
T-W-12	Skręcanie prętów o przekroju kołowym	2
T-W-13	Skręcanie prętów o przekroju prostokątnym. Skręcanie swobodne prętów o dowolnym przekroju	2
T-W-14	Statyczne niewyznaczalne przypadki skręcania	2
T-W-15	Sprężyny śrubowe o małym skoku	2
		30

Formy aktywności - ćwiczenia audytoryjne

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-A-1	Przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu i zalecanej literatury	10
A-A-2	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-A-3	Samodzielne rozwiązywanie zadań w ramach prac domowych	10
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Przygotowanie do egzaminu	18
A-W-3	Egzamin	2
		50

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	MBM_1A_B08_W01	W wyniku zaliczenia przedmiotu, student uzyskuje podstawowe informacje z Wytrzymałości Materiałów (założenia , proste przypadki Wytrzymałości Materiałów, analizę stanów naprężeń)
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_W07	ma szczegółową wiedzę w zakresie projektowania procesów kształtowania części maszyn i montażu maszyn o średnim stopniu złożoności
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_W09	ma podstawowa wiedzę i zna trendy rozwojowych w obszarach: konstrukcji maszyn, technologii, eksploatacji maszyn, energetyki oraz zarządzania
Cel przedmiotu	C-2	Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami obliczeń wytrzymałościowych w przypadkach obciążeń złożonych.
Cel przedmiotu	C-1	Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii prętowych z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność. W szczególności obliczeń prętów poddanych rozciąganiu, ściskaniu, ścinaniu oraz skręcaniu.
Treści programowe	T-W-12	Skręcanie prętów o przekroju kołowym
	T-W-7	Analiza dwuosiowego stan naprężenia. Geometryczna interpretacja płaskiego stanu naprężenia - koło Mohra.
	T-W-1	Wiadomości wstępne i podstawowe pojęcia, naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia
	T-W-2	Zasada de Saint Venanta. Zasada superpozycji. Doświadczalne podstawy badania własności mechanicznych materiałów ( naprężenia dopuszczalne). Rozciąganie lub ściskanie prętów.
	T-W-3	Układy prętowe statycznie wyznaczalne
	T-W-4	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne.
	T-W-6	Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia Pojęcie stanu odkształcenia w punkcie. Tensor stanu odkształcenia. Naprężenia główne. Analiza jednoosiowego stan naprężenia.
	T-W-8	Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia. Uogólnione prawo Hooke’a
	T-W-9	Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne
	T-W-10	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania
	T-W-11	Momenty bezwładności figur płaskich
	T-W-15	Sprężyny śrubowe o małym skoku
	T-W-13	Skręcanie prętów o przekroju prostokątnym. Skręcanie swobodne prętów o dowolnym przekroju
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych.
	S-1	Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
	S-3	Ocena podsumowująca: Egzamin
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie opanował podstawowej wiedzy z zakresu przedmiotu.
	3,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Nie potrafi jej wykorzystać w obliczeniach .
	3,5	Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Potrafi ją wykorzystać w typowych obliczeniach elementów maszyn. Ma trudności z rozwiązywaniem zadań niestandardowych.
	4,5	Student opanował przedstawioną wiedzę i umie ją stosować w stopniu pośrednim między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student opanował podstawową wiedzę z zakresu przedmiotu. Posiada umiejetność rozwiazywania zadań nietypowych. Wykazuje zainteresowanie przedmiotem wykraczające poza przedstawioną tematykę.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	MBM_1A_B08_U01	Student osiąga umiejętnośic obliczania prętów, układów prętowych, wałów.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_U05	ma umiejętność samokształcenia - samodzielnego poszukiwania informacji i analizowania poznanych zagadnień
	MBM_1A_U08	potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
	MBM_1A_U09	potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne
Cel przedmiotu	C-1	Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii prętowych z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność. W szczególności obliczeń prętów poddanych rozciąganiu, ściskaniu, ścinaniu oraz skręcaniu.
Treści programowe	T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych i ściskanych Wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń przy rozciąganiu i ściskaniu prętów Rozwiązywanie układów prętowych statycznie wyznaczalnych Rozwiązywanie układów prętowych statycznie niewyznaczalnych Wyznaczanie naprężeń termicznych Wyznaczanie naprężeń montażowych Analiza płaskiego stanu naprężenia - wyznaczanie naprężeń za pomocą koła Mohra Kolokwium nr 1 Uogólnione prawo Hooke’a Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich Obliczanie prętów prostych na ścinanie Obliczanie prętów poddanych skręcaniu, układy statycznie wyznaczalne Obliczanie prętów poddanych skręcanie układy statycznie niewyznaczalne Obliczanie sprężyn śrubowych o małym skoku Kolokwium nr 2 Obliczanie sprężyn śrubowych o małym skoku Kolokwium nr 2
	T-W-12	Skręcanie prętów o przekroju kołowym
	T-W-7	Analiza dwuosiowego stan naprężenia. Geometryczna interpretacja płaskiego stanu naprężenia - koło Mohra.
	T-W-1	Wiadomości wstępne i podstawowe pojęcia, naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia
	T-W-2	Zasada de Saint Venanta. Zasada superpozycji. Doświadczalne podstawy badania własności mechanicznych materiałów ( naprężenia dopuszczalne). Rozciąganie lub ściskanie prętów.
	T-W-3	Układy prętowe statycznie wyznaczalne
	T-W-4	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne.
	T-W-6	Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia Pojęcie stanu odkształcenia w punkcie. Tensor stanu odkształcenia. Naprężenia główne. Analiza jednoosiowego stan naprężenia.
	T-W-8	Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia. Uogólnione prawo Hooke’a
	T-W-9	Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne
	T-W-10	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania
	T-W-11	Momenty bezwładności figur płaskich
	T-W-15	Sprężyny śrubowe o małym skoku
	T-W-13	Skręcanie prętów o przekroju prostokątnym. Skręcanie swobodne prętów o dowolnym przekroju
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych.
	S-1	Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
	S-3	Ocena podsumowująca: Egzamin
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nie potrafi wykorzystać wiedzy teoretycznej w praktyce przez co nie potrafi samodzielnie rozwiązywać zadań z Wytrzymałości Materiałów.
	3,0	Student potrafi poprawnie rozwiazywać zadania w sposób bierny, często korzysta z pomocy innych. Popełnia pomyłki w obliczeniach.
	3,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 3,0 a 4,0.
	4,0	Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiazywać zadania. Popełnia nieliczne pomyłki w obliczeniach.
	4,5	Student wykazuje umiejętności pośrednie między oceną 4,0 a 5,0.
	5,0	Student potrafi poprawnie i samodzielnie rozwiązywać zadania. Wykazuje inicjatywę w stosowaniu własnych rozwiązań. Nie popełnia pomyłek w obliczeniach.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	MBM_1A_B08_K01	W wyniku przeprowadzonych (zaliczonych) zajęć student nabywa właściwą postawę do efektywnej pracy w zespole. Potrafi przeprowadzić konstruktywną krytykę wykonanych w zespole obliczeń wytrzymałościowych.
Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów	MBM_1A_K01	rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie; potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób
	MBM_1A_K03	potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role
	MBM_1A_K06	potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Cel przedmiotu	C-3	Celem przedmiotu jest ukształtowanie umiejętności studenta w zakresie podstawowych obliczeń wytrzymałościowych.
Cel przedmiotu	C-1	Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawami obliczeń elementów i konstrukcjii prętowych z uwagi na ich wytrzymałość i sztywność. W szczególności obliczeń prętów poddanych rozciąganiu, ściskaniu, ścinaniu oraz skręcaniu.
Treści programowe	T-A-1	Wyznaczanie sił w przekrojach prętów rozciąganych i ściskanych Wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń przy rozciąganiu i ściskaniu prętów Rozwiązywanie układów prętowych statycznie wyznaczalnych Rozwiązywanie układów prętowych statycznie niewyznaczalnych Wyznaczanie naprężeń termicznych Wyznaczanie naprężeń montażowych Analiza płaskiego stanu naprężenia - wyznaczanie naprężeń za pomocą koła Mohra Kolokwium nr 1 Uogólnione prawo Hooke’a Obliczanie momentów bezwładności figur płaskich Obliczanie prętów prostych na ścinanie Obliczanie prętów poddanych skręcaniu, układy statycznie wyznaczalne Obliczanie prętów poddanych skręcanie układy statycznie niewyznaczalne Obliczanie sprężyn śrubowych o małym skoku Kolokwium nr 2 Obliczanie sprężyn śrubowych o małym skoku Kolokwium nr 2
	T-W-12	Skręcanie prętów o przekroju kołowym
	T-W-7	Analiza dwuosiowego stan naprężenia. Geometryczna interpretacja płaskiego stanu naprężenia - koło Mohra.
	T-W-1	Wiadomości wstępne i podstawowe pojęcia, naprężenia, odkształcenia, przemieszczenia
	T-W-2	Zasada de Saint Venanta. Zasada superpozycji. Doświadczalne podstawy badania własności mechanicznych materiałów ( naprężenia dopuszczalne). Rozciąganie lub ściskanie prętów.
	T-W-3	Układy prętowe statycznie wyznaczalne
	T-W-4	Układy prętowe statycznie niewyznaczalne. Naprężenia termiczne.
	T-W-6	Pojęcie stanu naprężenia w punkcie. Tensor stanu naprężenia Pojęcie stanu odkształcenia w punkcie. Tensor stanu odkształcenia. Naprężenia główne. Analiza jednoosiowego stan naprężenia.
	T-W-8	Analiza odkształcenia w trójosiowym stanie naprężenia. Uogólnione prawo Hooke’a
	T-W-9	Zbiorniki cienkościenne osiowo-symetryczne
	T-W-10	Czyste ścinanie. Techniczne przypadki ścinania
	T-W-11	Momenty bezwładności figur płaskich
	T-W-15	Sprężyny śrubowe o małym skoku
	T-W-13	Skręcanie prętów o przekroju prostokątnym. Skręcanie swobodne prętów o dowolnym przekroju
Metody nauczania	M-2	Ćwiczenia przedmiotowe / tablica
Metody nauczania	M-1	Wykład informacyjny / typowe środki audiowizualne (tablica, rzutnik multimedialny)
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń audytoryjnych.
	S-1	Ocena podsumowująca: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń audytoryjnych jest uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch kolokwiów, przewidzianych w ciągu semestru, obejmujących tematycznie zakres zadań rozwiązywanych na ćwiczeniach.
	S-3	Ocena podsumowująca: Egzamin
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	Student nieaktywny. W pracy korzysta z postępów innych. Nie wykazuje zainteresowania przedmiotem.
	3,0	Student samodzielnie wykonujący zadaną prace. Nie wykazuje chęci współpracy z innymi studentami i prowadzącym zajecia.
	3,5	Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 3,0 i 4,0.
	4,0	Student samodzielnie wykonujący zadaną pracę. Z chęcią przyłącza sie do zespołu i współpracuje z innymi studentami oraz prowadzącym zajęcia.
	4,5	Ocena pośrednia pomiędzy postawą studenta oceniana na 4,0 i 5,0.
	5,0	Student wykazuje cechy przywódcze, organizuje pracę zespołu w sposób podwyższający jakość zadanych prac. Wykazuje zainteresowanie wiedzą wykraczające poza ramy przedmiotu.