Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie

Wydział Kształtowania Środowiska i Rolnictwa - Ochrona i kształtowanie środowiska (S3)

Sylabus przedmiotu Filozofia:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów Ochrona i kształtowanie środowiska
Forma studiów studia stacjonarne Poziom trzeciego stopnia
Stopnień naukowy absolwenta doktor
Obszary studiów studia trzeciego stopnia
Profil
Moduł
Przedmiot Filozofia
Specjalność przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca Studium Nauk Humanistycznych i Pedagogicznych
Nauczyciel odpowiedzialny Dariusz Zienkiewicz <Dariusz.Zienkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele Bożena Dydycz <Bozena.Dydycz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane) 2,0 ECTS (formy) 2,0
Forma zaliczenia egzamin Język polski
Blok obieralny Grupa obieralna

Formy dydaktyczne

Forma dydaktycznaKODSemestrGodzinyECTSWagaZaliczenie
wykładyW4 15 2,01,00egzamin

Wymagania wstępne

KODWymaganie wstępne
W-1Postawy filozofii
W-2Podstawowa wiedza z zakresu fizyki i innych nauk przyrodniczych

Cele przedmiotu

KODCel modułu/przedmiotu
C-1Znajomość podstawowych reguł wnioskowania obowiazujacych we współczesnych naukach przyrodniczych. Umiejętność wykorzystania tej wiedzy do racjonalnego myślenia w zakresie swoich zawodowych kompetencji.
C-2Umiejętnośc analitycznego porównywania stanowisk, wskazywania na wady i zalety poszczególnych rozwiązań, dokonywania wyboru ze względu na przyjęte kryteria.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KODTreść programowaGodziny
wykłady
T-W-1Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.2
T-W-2Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.2
T-W-3Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.4
T-W-4Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.2
T-W-5Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?1
T-W-6Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.2
T-W-7Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?2
15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KODForma aktywnościGodziny
wykłady
A-W-1uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2Konsultacje2
A-W-3Przygotowanie merytoryczne do wykładu konwersatoryjnego i zaliczenia43
60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KODMetoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1wykład informacyjny
M-2Wykład problemowy
M-3Wykład konwersatoryjny

Sposoby oceny

KODSposób oceny
S-1Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas wykładu konwersatoryjnego.
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie ustne z wykładów i zadanej literatury

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
OKS_3-_B03_W01
Posiada wiedzę dotyczącą roli nauk przyrodniczych i ich miejsca w kulturze. Posiada wiedzę dotyczącą specyfiki myślenia naukowego.
OKS_3-_W02C-1, C-2T-W-2, T-W-1, T-W-4, T-W-3, T-W-5, T-W-6, T-W-7M-3, M-2, M-1S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
OKS_3-_B03_U01
Potrafi dyskutować stosując logicznie jak i merytorycznie uzasadnione argumenty, mając świadomość specyfiki myślenia naukowego.
OKS_3-_U01C-2T-W-2, T-W-1, T-W-4, T-W-3, T-W-5, T-W-6, T-W-7M-3, M-2S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształceniaOdniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOdniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształceniaCel przedmiotuTreści programoweMetody nauczaniaSposób oceny
OKS_3-_B03_K01
Posiada kompetencje związane ze współpracą w grupie dokonując selekcji materiału, a następnie dyskutując w zespole rozważane zagadnienia. Bierze odpowiedzialność za jakość dyskusji, wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; potrafi ocenić wykonanie zadania.
OKS_3-_K01C-2T-W-2, T-W-1, T-W-4, T-W-3, T-W-5, T-W-6, T-W-7M-3, M-2S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
OKS_3-_B03_W01
Posiada wiedzę dotyczącą roli nauk przyrodniczych i ich miejsca w kulturze. Posiada wiedzę dotyczącą specyfiki myślenia naukowego.
2,0nie umie przedstawić roli nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego.
3,0powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego.
3,5powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego.
4,0w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii.
4,5w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny.
5,0w sposób udokumentowany i zróżnicowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; w pełni charakteryzuje wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie i twórczo zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
OKS_3-_B03_U01
Potrafi dyskutować stosując logicznie jak i merytorycznie uzasadnione argumenty, mając świadomość specyfiki myślenia naukowego.
2,0nie czestniczy w pracy zespołu przygotowującego prezentację; nie bierze udziału w dyskusjach
3,0w dyskusjach nie używa naukowej terminologii i popełnia błędy logiczne; aktywność w pracy zespołu umiarkowana.
3,5niekiedy w dyskusjach używa naukowej terminologii; nieliczne błędy logiczne; przejawia aktywność w pracy zespołu.
4,0potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; przejawia aktywność w pracy zespołu.
4,5potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest aktywny i odpowiedzialny za jej jakość.
5,0potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest liderem kreującym nowe pomysły i dbającym o jakość pracy zespołu.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształceniaOcenaKryterium oceny
OKS_3-_B03_K01
Posiada kompetencje związane ze współpracą w grupie dokonując selekcji materiału, a następnie dyskutując w zespole rozważane zagadnienia. Bierze odpowiedzialność za jakość dyskusji, wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; potrafi ocenić wykonanie zadania.
2,0nie posiada kompetencji związanych ze współpracą w grupie; nie potrafi dokonać selekcji materiału; brak odpowiedzialności za jakość i terminowość wykonywanej pracy.
3,0przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału, sporadycznie bierze udział w dyskusji. W stopniu podstawowym potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
3,5przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. W stopniu podstawowym potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
4,0przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
4,5przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; ocenia wykonanie zadania. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu, wykazując samodzielność w prowadzonych wnioskowaniach.
5,0przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału przygotowując się na ćwiczenia – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; bardzo dobrze wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie – chętnie podejmuje się roli lidera; ocenia wykonanie zadania; samodzielnie i w sposób twórczy inspiruje dyskusję i pracę zespołu. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu, wykazując samodzielność w prowadzonych wnioskowaniach.

Literatura podstawowa

  1. Chalmers A., Czym jest to, co zwiemy nauką?, Siedmioróg, 1997
  2. Heller M., Filozofia nauki. Wprowadzenie, Petrus, 2011
  3. Penrose R., Droga do rzeczywistości. Wyczerpujący przewodnik po prawach rządzących Wszechświatem, Prószyński i S-ka, 2010

Literatura dodatkowa

  1. Greene B., Piękno wszechświata. Superstruny, ukryte wymiary i poszukiwania teorii ostatecznej, Prószyński i S-ka, 2005
  2. Marciszewski W., Sztuczna inteligencja, Znak, 1998

Treści programowe - wykłady

KODTreść programowaGodziny
T-W-1Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.2
T-W-2Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.2
T-W-3Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.4
T-W-4Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.2
T-W-5Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?1
T-W-6Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.2
T-W-7Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?2
15

Formy aktywności - wykłady

KODForma aktywnościGodziny
A-W-1uczestnictwo w zajęciach15
A-W-2Konsultacje2
A-W-3Przygotowanie merytoryczne do wykładu konwersatoryjnego i zaliczenia43
60
(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaOKS_3-_B03_W01Posiada wiedzę dotyczącą roli nauk przyrodniczych i ich miejsca w kulturze. Posiada wiedzę dotyczącą specyfiki myślenia naukowego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOKS_3-_W02Ma wiedzę ekonomiczną, prawną i społeczną dostosowaną do różnych poziomów działalności gospodarczej i organizacyjnej związanej z produkcją rolniczą i ochroną środowiska. Wykazuje się znajomością zasad dydaktyki w szkole wyższej.
Cel przedmiotuC-1Znajomość podstawowych reguł wnioskowania obowiazujacych we współczesnych naukach przyrodniczych. Umiejętność wykorzystania tej wiedzy do racjonalnego myślenia w zakresie swoich zawodowych kompetencji.
C-2Umiejętnośc analitycznego porównywania stanowisk, wskazywania na wady i zalety poszczególnych rozwiązań, dokonywania wyboru ze względu na przyjęte kryteria.
Treści programoweT-W-2Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.
T-W-1Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.
T-W-4Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.
T-W-3Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.
T-W-5Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?
T-W-6Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.
T-W-7Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?
Metody nauczaniaM-3Wykład konwersatoryjny
M-2Wykład problemowy
M-1wykład informacyjny
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas wykładu konwersatoryjnego.
S-2Ocena podsumowująca: zaliczenie ustne z wykładów i zadanej literatury
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0nie umie przedstawić roli nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego.
3,0powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego.
3,5powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego.
4,0w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii.
4,5w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny.
5,0w sposób udokumentowany i zróżnicowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; w pełni charakteryzuje wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie i twórczo zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaOKS_3-_B03_U01Potrafi dyskutować stosując logicznie jak i merytorycznie uzasadnione argumenty, mając świadomość specyfiki myślenia naukowego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOKS_3-_U01Posiada umiejętność krytycznej analizy i oceny informacji, pozwalających na formułowanie nowych myśli i koncepcji.
Cel przedmiotuC-2Umiejętnośc analitycznego porównywania stanowisk, wskazywania na wady i zalety poszczególnych rozwiązań, dokonywania wyboru ze względu na przyjęte kryteria.
Treści programoweT-W-2Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.
T-W-1Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.
T-W-4Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.
T-W-3Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.
T-W-5Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?
T-W-6Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.
T-W-7Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?
Metody nauczaniaM-3Wykład konwersatoryjny
M-2Wykład problemowy
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas wykładu konwersatoryjnego.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0nie czestniczy w pracy zespołu przygotowującego prezentację; nie bierze udziału w dyskusjach
3,0w dyskusjach nie używa naukowej terminologii i popełnia błędy logiczne; aktywność w pracy zespołu umiarkowana.
3,5niekiedy w dyskusjach używa naukowej terminologii; nieliczne błędy logiczne; przejawia aktywność w pracy zespołu.
4,0potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; przejawia aktywność w pracy zespołu.
4,5potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest aktywny i odpowiedzialny za jej jakość.
5,0potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest liderem kreującym nowe pomysły i dbającym o jakość pracy zespołu.
PoleKODZnaczenie kodu
Zamierzone efekty kształceniaOKS_3-_B03_K01Posiada kompetencje związane ze współpracą w grupie dokonując selekcji materiału, a następnie dyskutując w zespole rozważane zagadnienia. Bierze odpowiedzialność za jakość dyskusji, wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; potrafi ocenić wykonanie zadania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscyplinyOKS_3-_K01Ma świadomość ważności dokształcania się i samodoskonalenia, a także potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób.
Cel przedmiotuC-2Umiejętnośc analitycznego porównywania stanowisk, wskazywania na wady i zalety poszczególnych rozwiązań, dokonywania wyboru ze względu na przyjęte kryteria.
Treści programoweT-W-2Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.
T-W-1Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.
T-W-4Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.
T-W-3Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.
T-W-5Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?
T-W-6Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.
T-W-7Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?
Metody nauczaniaM-3Wykład konwersatoryjny
M-2Wykład problemowy
Sposób ocenyS-1Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas wykładu konwersatoryjnego.
Kryteria ocenyOcenaKryterium oceny
2,0nie posiada kompetencji związanych ze współpracą w grupie; nie potrafi dokonać selekcji materiału; brak odpowiedzialności za jakość i terminowość wykonywanej pracy.
3,0przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału, sporadycznie bierze udział w dyskusji. W stopniu podstawowym potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
3,5przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. W stopniu podstawowym potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
4,0przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
4,5przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; ocenia wykonanie zadania. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu, wykazując samodzielność w prowadzonych wnioskowaniach.
5,0przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału przygotowując się na ćwiczenia – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; bardzo dobrze wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie – chętnie podejmuje się roli lidera; ocenia wykonanie zadania; samodzielnie i w sposób twórczy inspiruje dyskusję i pracę zespołu. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu, wykazując samodzielność w prowadzonych wnioskowaniach.