ZUT - Polska Rama Kwalifikacji / Rok 2019/2020 / Szkoła Doktorska / Szkoła Doktorska / technologia żywności i żywienia / Sylabus przedmiotu - Niezawodność i bezpieczeństwo konstrukcji

Szkoła Doktorska - Szkoła Doktorska
specjalność: technologia żywności i żywienia

Sylabus przedmiotu Niezawodność i bezpieczeństwo konstrukcji:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Szkoła Doktorska
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom
Stopnień naukowy absolwenta	doktor
Obszary studiów	charakterystyki PRK
Profil
Moduł	—
Przedmiot	Niezawodność i bezpieczeństwo konstrukcji
Specjalność	inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka
Jednostka prowadząca	Katedra Teorii Konstrukcji
Nauczyciel odpowiedzialny	Radosław Iwankiewicz <riwankiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	zaliczenie	Język	polski
Blok obieralny	36	Grupa obieralna	2

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	3	15	2,0	0,50	zaliczenie
projekty	P	3	10	1,0	0,50	zaliczenie

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Kursy z dziedziny matematyki wg I i II stopnia kształcenia.
W-2	Mechanika Budowli.

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Umiejętność użycia metod teorii prawdopodobieństwa, w szczególności metod rachunku zmiennych losowych w problemach niezawodności konstrukcji.
C-2	Umiejętność sformułowania i rozwiązania problemu niezawodności dla liniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
C-3	Umiejętność sformułowania i rozwiązania problemu niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
projekty
T-P-1	Przykłady: wyznaczenie prawdopodobieństwa zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń (np. szeregowe, równoległe).	2
T-P-2	Przykłady: wyznaczenie dyskretnego rozkładu prawdopodobieństwa, dystrybuanty oraz momentów statystycznych dla pewnych dyskretnych zmiennych losowych.	2
T-P-3	Przykłady: wyznaczenie gęstości, dystrybuanty oraz momentów rozkładu dla pewnych ciągłych zmiennych losowych.	2
T-P-4	Przykłady: wyznaczenie przybliżonego wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Cornella.	2
T-P-5	Przykłady: iteracyjne wyznaczenie wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Hasofera-Linda.	2
		10
wykłady
T-W-1	Pojęcie niepewności w Mechanice Konstrukcji. Zdarzenia zniszczenia i przetrwania.	1
T-W-2	Podstawy teorii prawdopodobieństwa (przypomnienie). Przestrzeń zdarzeń elementarnych oraz zdarzenia. Aksjomaty i twierdzenia teorii prawdopodobieństwa. Prawdopodobieństwo zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń.	2
T-W-3	Zmienne losowe: dyskretne i ciągłe rozkłady prawdopodobieństwa, gęstość i dystrybuanta oraz momenty rozkładu. Przekształcanie zmiennych losowych . Przykładowe rozkłady prawdopodobieństwa, np. rozkład Gaussa (normalny), lognormalny, rozkłady wartości ekstremalnych typu I (Gumbela), typu II (Frecheta), typu III (Weibula).	4
T-W-4	Margines bezpieczeństwa oraz indeks (wskaźnik) niezawodności dla liniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.	2
T-W-5	Indeks (wskaźnik) niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem wartości średnich - metoda Cornella. Przybliżony wskaźnik niezawodności.	2
T-W-6	Nieliniowa funkcja stanu granicznego i zmienne podstawowe o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem tzw. punktu projektowego metoda.– Hasofera-Linda.	2
T-W-7	Proces liczący Poissona oraz niezawodność jako funkcja czasu.	2
		15

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
projekty
A-P-1	Uczestnictwo w zajęciach	10
A-P-2	Prace wspomagające przygotowanie projektu (w tym studiowanie literatury przedmiotu).	20
		30
wykłady
A-W-1	Uczęszczanie na wykłady.	15
A-W-2	Praca własna.	40
A-W-3	Końcowe przygotowanie się do egzaminu.	5
		60

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	Wykłady.
M-2	Rozwiązywanie zadań i wykonanie ćwiczeń projektowych.

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Końcowy pisemny egzamin.
S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania ćwiczeń projektowych.

Zamierzone efekty uczenia się - wiedza

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
SD_4-_SzDE01aISG_W01 Doktorant powinien umieć zbudować proste modele matematyczne dla analizy niezawodności konstrukcji.	SD_3_W01	—	C-1, C-2, C-3	T-P-1, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7	M-1, M-2	S-1

Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
SD_4-_SzDE01aISG_U01 Doktorant powinien umieć rozwiązać numerycznie równania występujące w zagadnieniach niezawodności konstrukcji.	SD_3_U01	—	C-1, C-2, C-3	T-P-1, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7	M-1, M-2	S-2

Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty uczenia się	Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
SD_4-_SzDE01aISG_K01 Doktorant powinien wykazać się umiejętnością zaplanowania podjętego problemu badawczego/obliczeniowego oraz wykonania go w terminie.	SD_3_K01	—	C-1, C-2, C-3	T-P-1, T-P-2, T-P-3, T-P-4, T-P-5, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7	M-1, M-2	S-1, S-2

Kryterium oceny - wiedza

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
SD_4-_SzDE01aISG_W01 Doktorant powinien umieć zbudować proste modele matematyczne dla analizy niezawodności konstrukcji.	2,0
	3,0	Doktorant posiada dobrą wiedzę w zakresie matematycznych narzędzi potrzebnych w analizie niezawodności konstrukcji.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
SD_4-_SzDE01aISG_U01 Doktorant powinien umieć rozwiązać numerycznie równania występujące w zagadnieniach niezawodności konstrukcji.	2,0
	3,0	Doktorant wykazuje się umiejętnością numerycznego rozwiązania równań występujących w zagadnieniach niezawodności konstrukcji oraz interpretacji wyników.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt uczenia się	Ocena	Kryterium oceny
SD_4-_SzDE01aISG_K01 Doktorant powinien wykazać się umiejętnością zaplanowania podjętego problemu badawczego/obliczeniowego oraz wykonania go w terminie.	2,0
	3,0	Doktorant potrafi ułożyć plan pracy dla podjętego problemu adawczego/obliczeniowego.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Literatura podstawowa

Robert E. Melchers, Structural Reliability Analysis and Prediction, John Wiley and Sons, 1999
P. Thoft-Christensen, Y. Murotsu, Application of Structural SystemsReliability Theory, Springer, Berlin, 1986

Treści programowe - projekty

KOD	Treść programowa	Godziny
T-P-1	Przykłady: wyznaczenie prawdopodobieństwa zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń (np. szeregowe, równoległe).	2
T-P-2	Przykłady: wyznaczenie dyskretnego rozkładu prawdopodobieństwa, dystrybuanty oraz momentów statystycznych dla pewnych dyskretnych zmiennych losowych.	2
T-P-3	Przykłady: wyznaczenie gęstości, dystrybuanty oraz momentów rozkładu dla pewnych ciągłych zmiennych losowych.	2
T-P-4	Przykłady: wyznaczenie przybliżonego wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Cornella.	2
T-P-5	Przykłady: iteracyjne wyznaczenie wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Hasofera-Linda.	2
		10

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Pojęcie niepewności w Mechanice Konstrukcji. Zdarzenia zniszczenia i przetrwania.	1
T-W-2	Podstawy teorii prawdopodobieństwa (przypomnienie). Przestrzeń zdarzeń elementarnych oraz zdarzenia. Aksjomaty i twierdzenia teorii prawdopodobieństwa. Prawdopodobieństwo zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń.	2
T-W-3	Zmienne losowe: dyskretne i ciągłe rozkłady prawdopodobieństwa, gęstość i dystrybuanta oraz momenty rozkładu. Przekształcanie zmiennych losowych . Przykładowe rozkłady prawdopodobieństwa, np. rozkład Gaussa (normalny), lognormalny, rozkłady wartości ekstremalnych typu I (Gumbela), typu II (Frecheta), typu III (Weibula).	4
T-W-4	Margines bezpieczeństwa oraz indeks (wskaźnik) niezawodności dla liniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.	2
T-W-5	Indeks (wskaźnik) niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem wartości średnich - metoda Cornella. Przybliżony wskaźnik niezawodności.	2
T-W-6	Nieliniowa funkcja stanu granicznego i zmienne podstawowe o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem tzw. punktu projektowego metoda.– Hasofera-Linda.	2
T-W-7	Proces liczący Poissona oraz niezawodność jako funkcja czasu.	2
		15

Formy aktywności - projekty

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-P-1	Uczestnictwo w zajęciach	10
A-P-2	Prace wspomagające przygotowanie projektu (w tym studiowanie literatury przedmiotu).	20
		30

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	Uczęszczanie na wykłady.	15
A-W-2	Praca własna.	40
A-W-3	Końcowe przygotowanie się do egzaminu.	5
		60

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	SD_4-_SzDE01aISG_W01	Doktorant powinien umieć zbudować proste modele matematyczne dla analizy niezawodności konstrukcji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	SD_3_W01	Posiada poszerzoną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną, związaną z reprezentowaną dziedziną i dyscypliną naukową oraz wiedzę szczegółową na bardziej zaawansowanym poziomie w zakresie prowadzonych badań naukowych.
Cel przedmiotu	C-1	Umiejętność użycia metod teorii prawdopodobieństwa, w szczególności metod rachunku zmiennych losowych w problemach niezawodności konstrukcji.
	C-2	Umiejętność sformułowania i rozwiązania problemu niezawodności dla liniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
	C-3	Umiejętność sformułowania i rozwiązania problemu niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
Treści programowe	T-P-1	Przykłady: wyznaczenie prawdopodobieństwa zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń (np. szeregowe, równoległe).
	T-P-2	Przykłady: wyznaczenie dyskretnego rozkładu prawdopodobieństwa, dystrybuanty oraz momentów statystycznych dla pewnych dyskretnych zmiennych losowych.
	T-P-3	Przykłady: wyznaczenie gęstości, dystrybuanty oraz momentów rozkładu dla pewnych ciągłych zmiennych losowych.
	T-P-4	Przykłady: wyznaczenie przybliżonego wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Cornella.
	T-P-5	Przykłady: iteracyjne wyznaczenie wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Hasofera-Linda.
	T-W-1	Pojęcie niepewności w Mechanice Konstrukcji. Zdarzenia zniszczenia i przetrwania.
	T-W-2	Podstawy teorii prawdopodobieństwa (przypomnienie). Przestrzeń zdarzeń elementarnych oraz zdarzenia. Aksjomaty i twierdzenia teorii prawdopodobieństwa. Prawdopodobieństwo zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń.
	T-W-3	Zmienne losowe: dyskretne i ciągłe rozkłady prawdopodobieństwa, gęstość i dystrybuanta oraz momenty rozkładu. Przekształcanie zmiennych losowych . Przykładowe rozkłady prawdopodobieństwa, np. rozkład Gaussa (normalny), lognormalny, rozkłady wartości ekstremalnych typu I (Gumbela), typu II (Frecheta), typu III (Weibula).
	T-W-4	Margines bezpieczeństwa oraz indeks (wskaźnik) niezawodności dla liniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
	T-W-5	Indeks (wskaźnik) niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem wartości średnich - metoda Cornella. Przybliżony wskaźnik niezawodności.
	T-W-6	Nieliniowa funkcja stanu granicznego i zmienne podstawowe o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem tzw. punktu projektowego metoda.– Hasofera-Linda.
	T-W-7	Proces liczący Poissona oraz niezawodność jako funkcja czasu.
Metody nauczania	M-1	Wykłady.
Metody nauczania	M-2	Rozwiązywanie zadań i wykonanie ćwiczeń projektowych.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Końcowy pisemny egzamin.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Doktorant posiada dobrą wiedzę w zakresie matematycznych narzędzi potrzebnych w analizie niezawodności konstrukcji.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	SD_4-_SzDE01aISG_U01	Doktorant powinien umieć rozwiązać numerycznie równania występujące w zagadnieniach niezawodności konstrukcji.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	SD_3_U01	Potrafi określać problemy naukowe w zakresie reprezentowanej dziedziny i dyscypliny poprzez: definiowanie celu i przedmiotu badań, formułowanie hipotez badawczych, sądów analitycznych, syntetycznych i oceniających na temat proponowanych rozwiązań w odniesieniu do istniejącego stanu wiedzy, proponowanie metod, technik i narzędzi badawczych, służących do rozwiązania problemu badawczego.
Cel przedmiotu	C-1	Umiejętność użycia metod teorii prawdopodobieństwa, w szczególności metod rachunku zmiennych losowych w problemach niezawodności konstrukcji.
	C-2	Umiejętność sformułowania i rozwiązania problemu niezawodności dla liniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
	C-3	Umiejętność sformułowania i rozwiązania problemu niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
Treści programowe	T-P-1	Przykłady: wyznaczenie prawdopodobieństwa zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń (np. szeregowe, równoległe).
	T-P-2	Przykłady: wyznaczenie dyskretnego rozkładu prawdopodobieństwa, dystrybuanty oraz momentów statystycznych dla pewnych dyskretnych zmiennych losowych.
	T-P-3	Przykłady: wyznaczenie gęstości, dystrybuanty oraz momentów rozkładu dla pewnych ciągłych zmiennych losowych.
	T-P-4	Przykłady: wyznaczenie przybliżonego wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Cornella.
	T-P-5	Przykłady: iteracyjne wyznaczenie wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Hasofera-Linda.
	T-W-1	Pojęcie niepewności w Mechanice Konstrukcji. Zdarzenia zniszczenia i przetrwania.
	T-W-2	Podstawy teorii prawdopodobieństwa (przypomnienie). Przestrzeń zdarzeń elementarnych oraz zdarzenia. Aksjomaty i twierdzenia teorii prawdopodobieństwa. Prawdopodobieństwo zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń.
	T-W-3	Zmienne losowe: dyskretne i ciągłe rozkłady prawdopodobieństwa, gęstość i dystrybuanta oraz momenty rozkładu. Przekształcanie zmiennych losowych . Przykładowe rozkłady prawdopodobieństwa, np. rozkład Gaussa (normalny), lognormalny, rozkłady wartości ekstremalnych typu I (Gumbela), typu II (Frecheta), typu III (Weibula).
	T-W-4	Margines bezpieczeństwa oraz indeks (wskaźnik) niezawodności dla liniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
	T-W-5	Indeks (wskaźnik) niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem wartości średnich - metoda Cornella. Przybliżony wskaźnik niezawodności.
	T-W-6	Nieliniowa funkcja stanu granicznego i zmienne podstawowe o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem tzw. punktu projektowego metoda.– Hasofera-Linda.
	T-W-7	Proces liczący Poissona oraz niezawodność jako funkcja czasu.
Metody nauczania	M-1	Wykłady.
Metody nauczania	M-2	Rozwiązywanie zadań i wykonanie ćwiczeń projektowych.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania ćwiczeń projektowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Doktorant wykazuje się umiejętnością numerycznego rozwiązania równań występujących w zagadnieniach niezawodności konstrukcji oraz interpretacji wyników.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty uczenia się	SD_4-_SzDE01aISG_K01	Doktorant powinien wykazać się umiejętnością zaplanowania podjętego problemu badawczego/obliczeniowego oraz wykonania go w terminie.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	SD_3_K01	Rozumie konieczność i jest gotów do krytycznej analizy uzyskanego dorobku naukowego w zakresie reprezentowanej dziedziny i dyscypliny
Cel przedmiotu	C-1	Umiejętność użycia metod teorii prawdopodobieństwa, w szczególności metod rachunku zmiennych losowych w problemach niezawodności konstrukcji.
	C-2	Umiejętność sformułowania i rozwiązania problemu niezawodności dla liniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
	C-3	Umiejętność sformułowania i rozwiązania problemu niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
Treści programowe	T-P-1	Przykłady: wyznaczenie prawdopodobieństwa zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń (np. szeregowe, równoległe).
	T-P-2	Przykłady: wyznaczenie dyskretnego rozkładu prawdopodobieństwa, dystrybuanty oraz momentów statystycznych dla pewnych dyskretnych zmiennych losowych.
	T-P-3	Przykłady: wyznaczenie gęstości, dystrybuanty oraz momentów rozkładu dla pewnych ciągłych zmiennych losowych.
	T-P-4	Przykłady: wyznaczenie przybliżonego wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Cornella.
	T-P-5	Przykłady: iteracyjne wyznaczenie wskaźnika niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego metodą Hasofera-Linda.
	T-W-1	Pojęcie niepewności w Mechanice Konstrukcji. Zdarzenia zniszczenia i przetrwania.
	T-W-2	Podstawy teorii prawdopodobieństwa (przypomnienie). Przestrzeń zdarzeń elementarnych oraz zdarzenia. Aksjomaty i twierdzenia teorii prawdopodobieństwa. Prawdopodobieństwo zniszczenia i przetrwania (niezawodność) pojedynczych elementów konstrukcyjnych i ich połączeń.
	T-W-3	Zmienne losowe: dyskretne i ciągłe rozkłady prawdopodobieństwa, gęstość i dystrybuanta oraz momenty rozkładu. Przekształcanie zmiennych losowych . Przykładowe rozkłady prawdopodobieństwa, np. rozkład Gaussa (normalny), lognormalny, rozkłady wartości ekstremalnych typu I (Gumbela), typu II (Frecheta), typu III (Weibula).
	T-W-4	Margines bezpieczeństwa oraz indeks (wskaźnik) niezawodności dla liniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym.
	T-W-5	Indeks (wskaźnik) niezawodności dla nieliniowej funkcji stanu granicznego i zmiennych podstawowych o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem wartości średnich - metoda Cornella. Przybliżony wskaźnik niezawodności.
	T-W-6	Nieliniowa funkcja stanu granicznego i zmienne podstawowe o rozkładzie normalnym. Linearyzacja (rozwinięcie w szereg Taylora) względem tzw. punktu projektowego metoda.– Hasofera-Linda.
	T-W-7	Proces liczący Poissona oraz niezawodność jako funkcja czasu.
Metody nauczania	M-1	Wykłady.
Metody nauczania	M-2	Rozwiązywanie zadań i wykonanie ćwiczeń projektowych.
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Końcowy pisemny egzamin.
Sposób oceny	S-2	Ocena formująca: Ocena wykonania ćwiczeń projektowych.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0
	3,0	Doktorant potrafi ułożyć plan pracy dla podjętego problemu adawczego/obliczeniowego.
	3,5
	4,0
	4,5
	5,0