Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa - Mikrobiologia stosowana (N1)
Sylabus przedmiotu Podstawy psychologii:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Mikrobiologia stosowana | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia niestacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | licencjat | ||
| Obszary studiów | nauk przyrodniczych | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Podstawy psychologii | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Studium Nauk Humanistycznych i Pedagogicznych | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Zbigniew Zychowicz <Zbigniew.Zychowicz@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | Bożena Dydycz <Bozena.Dydycz@zut.edu.pl>, Dariusz Zienkiewicz <Dariusz.Zienkiewicz@zut.edu.pl> | ||
| ECTS (planowane) | 3,0 | ECTS (formy) | 3,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | 18 | Grupa obieralna | 1 |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Podstawowa znajomość zagadnień w zakresie funkcjonowania jednostki jako bytu indywidualnego i społecznego. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Po ukończeniu zajęć student operuje wiedzą i umiejętnościami z zakresu psychologii ogólnej, rozwojowej i społecznej w obszarze podstawowych pojęć, definicji, ogólnych prawidłowości rozwoju psychicznego jednostki, a także psychologicznych uwarunkowań zachowania, co umożliwia efektywną współpracę i satysfakcjonujące funkcjonowanie w życiu osobistym i społeczno-zawodowym. |
| C-2 | Po ukończeniu kursu student będzie potrafił operować podstawową terminologią z zakresu psychologii społecznej. |
| C-3 | Student uzyska praktyczną świadomość wpływu kontekstu społecznego na większość własnych decyzji jak i decyzji innych osób. |
| C-4 | Student uzyska praktyczne umiejętności związane z współpracą w grupie i związaną z nią komunikacją werbalną jak i niewerbalną. |
| C-5 | Student uzyska umiejętności wykorzystywania technik negocjacji, oddziaływań społecznych i technik perswazji, przejmując różne role w grupie, wykorzystując je do kierowania małym zespołem i biorąc odpowiedzialność za efekty pracy zespołu. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| T-A-1 | Poznanie społeczne: kategoryzacja i stereotypy. | 1 |
| T-A-2 | Spostrzeganie siebie i innych; atrakcyjność interpersonalna. | 1 |
| T-A-3 | Środki masowego przekazu: propaganda, uprzedzenia, przekonywanie. | 1 |
| T-A-4 | Wpływ społeczny - naśladownictwo, konformizm, posłuszeństwo autorytetom. | 1 |
| T-A-5 | Konflikt społeczny - co jest lepsze współpraca czy rywalizacja? | 1 |
| T-A-6 | Grupa społeczna: decyzje grupowe, stosunki międzygrupowe. | 1 |
| T-A-7 | Techniki negocjacji, style negocjacji; oddziaływania społeczne i techniki perswazji. | 2 |
| T-A-8 | Komunikacja niewerbalna, mimika, gesty, zachowania przestrzenne. | 2 |
| 10 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Przedmiot i zadania psychologii. Podstawowe pojęcia. Historyczne źródła psychologii. Metody badawcze psychologii. | 2 |
| T-W-2 | Główne kierunki psychologii. Psychologiczne koncepcje człowieka – behawioryzm, psychoanaliza, psychologia poznawcza, psychologia humanistyczna. | 2 |
| T-W-3 | Osobowość jednostki jako główny problem psychologii – pojęcia i teorie. Podstawowe elementy osobowości – ich znaczenie w zachowaniu człowieka. Emocje i motywacja, temperament, zdolności, potrzeby, postawy. | 2 |
| T-W-4 | Procesy poznawcze – pojęcia, znaczenia, uwarunkowania (myślenie, pamięć, uwaga). | 1 |
| T-W-5 | Wpływ sytuacji społecznych na procesy psychiczne i zachowanie jednostki. Funkcjonowanie jednostki w grupie. Konflikty. Podejmowanie decyzji. | 2 |
| T-W-6 | Rozwój psychiczny jednostki – pojęcie, fazy, charakterystyka. Czynniki warunkujące rozwój psychiczny. Rozwój ludzkiego „ja” i samoocena jednostki. | 2 |
| T-W-7 | Sytuacje trudne. Funkcjonowanie w warunkach stresu. | 2 |
| T-W-8 | Komunikacja interpersonalna i asertywność jako podstawy zachowania człowieka. | 2 |
| T-W-9 | Zaburzenia w rozwoju – nerwice, niedostosowanie społeczne, uzależnienia i nałogi, patologie. Podstawowe formy psychoterapii. | 1 |
| T-W-10 | Kolokwium zaliczeniowe. | 1 |
| 17 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| ćwiczenia audytoryjne | ||
| A-A-1 | uczestnictwo w zajęciach | 10 |
| A-A-2 | Przygotowanie do ćwiczeń | 10 |
| A-A-3 | Przygotowanie zespołowej prezentacji na ćwiczenia | 10 |
| 30 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | uczestnictwo w zajęciach | 17 |
| A-W-2 | Konsultacje | 2 |
| A-W-3 | Przygotowanie merytoryczne do wykładu – analiza zalecanej literatury w zakresie tematu. | 15 |
| A-W-4 | Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu. | 26 |
| 60 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Wykład konwencjonalny. |
| M-2 | Wykład problemowy z elementami prezentacji. |
| M-3 | Testy psychologiczne. |
| M-4 | Wykład problemowy |
| M-5 | Wykład konwersatoryjny |
| M-6 | Ćwiczenia przedmiotowe |
| M-7 | Metoda przypadków |
| M-8 | Gry dydaktyczne (decyzyjne, psychologiczne) |
| M-9 | Dyskusja związana z przygotowaną przez grupę studentów prezentacją |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena formująca: Punktowana aktywność na ćwiczeniach będąca wynikiem wcześniejszej pracy własnej studenta. |
| S-2 | Ocena formująca: Przygotowanie zespołowej prezentacji - adekwatność problemowa, atrakcyjność werbalna przedstawienia prezentacji, umiejętność pracy w grupie, umiejętność wywołania dyskusji. |
| S-3 | Ocena podsumowująca: Kolokwium zaliczeniowe . |
Zamierzone efekty kształcenia - wiedza
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| MS_1A_A2-1_W01 Potrafi przedstawić ze zrozumieniem podstawowe pojęcia psychologii, procesy psychiczne oraz ogólne prawidłowości rozwoju psychicznego i mechanizmy zachowań jednostki w różnych sytuacjach. | MS_1A_W20 | P1A_W01 | C-1 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9 | M-1, M-2 | S-3 |
Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| MS_1A_A2-1_U01 Potrafi wyodrębnić prawidłowości i zaburzenia w rozwoju psychicznym jednostki i postawić diagnozę w wybranej sytuacji interpersonalnej oraz wskazać sposoby rozwiązania problemów psychologicznych. Analizuje własne i innych zachowania w kontekście nabytej wiedzy psychologicznej. | MS_1A_U03 | P1A_U03, P1A_U11 | C-1 | T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9 | M-1, M-2, M-3 | S-3 |
| MS_1A_A2-1_U02 Student wykazuje praktyczne umiejętności współpracy w grupie i komunikacji werbalnej, jak i niewerbalnej. | MS_1A_U03 | P1A_U03, P1A_U11 | C-3, C-4, C-5 | T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7, T-A-8 | M-6, M-7, M-8, M-9 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty kształcenia | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|
| MS_1A_A2-1_K01 Jest przygotowany do podejmowania i odgrywania różnych ról społecznych w kontekście życia osobistego i społeczno-zawodowego poprzez znajomość własnych predyspozycji i podejmowanie współpracy oraz otwartość na wyzwania współczesności w zakresie samorealizacji i samodoskonalenia. | MS_1A_K01, MS_1A_K02, MS_1A_K03 | P1A_K01, P1A_K02, P1A_K03, P1A_K04, P1A_K05, P1A_K07 | C-1 | T-A-1, T-A-2, T-A-3, T-A-4, T-A-5, T-A-6, T-A-7, T-A-8, T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9 | M-2, M-3 | S-1, S-2 |
| MS_1A_A2-1_K02 Student wykazuje umiejętności wykorzystywania technik negocjacji, oddziaływań społecznych i technik perswazji, przejmując różne role w grupie, wykorzystując je do kierowania małym zespołem i biorąc odpowiedzialność za efekty pracy zespołu. | MS_1A_K03 | P1A_K02, P1A_K03 | C-4, C-5 | T-A-6, T-A-7, T-A-8 | M-6, M-8, M-9 | S-2 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| MS_1A_A2-1_W01 Potrafi przedstawić ze zrozumieniem podstawowe pojęcia psychologii, procesy psychiczne oraz ogólne prawidłowości rozwoju psychicznego i mechanizmy zachowań jednostki w różnych sytuacjach. | 2,0 | Nie zna i nie rozumie podstawowych pojęć, procesów i prawidłowości rozwoju psychicznego oraz mechanizmów zachowań jednostki. |
| 3,0 | Zna terminologię psychologii, charakteryzuje procesy psychiczne, pamięta prawidłowości rozwoju psychicznego. Wymienia mechanizmy zachowań jednostki. W wyżej wymienionych zakresach znajomość zagadnień sięga 60% treści przedmiotowych. | |
| 3,5 | Zna język psychologii, definiuje procesy psychiczne, rozumie prawidłowości rozwoju i uwarunkowania zachowań jednostki. Znajomość i rozumienie tych zagadnień obejmuje 70% treści przedmiotowych. | |
| 4,0 | Znajomość pojęć i procesów psychicznych oraz prawidłowości rozwoju psychicznego i mechanizmów zachowań jednostki umożliwia studentowi rozumienie i tłumaczenie zachowań człowieka. Poszukując ogólnych zasad tłumaczących zachowania ludzkie wyraźnie wykracza poza zdroworozsądkową opinię, wykorzystując wyniki badań psychologicznych. | |
| 4,5 | Wiedza studenta w zakresie tłumaczenia zachowań jest usystematyzowana. Charakteryzuje się łatwością i szybkością odtworzenia. Rozumienie zagadnień psychologicznych umożliwia ujmowanie jednostki w złożoności i różnorodności sytuacji. Zwraca uwagę na trudności metodologiczne związane z badaniami psychologicznymi . | |
| 5,0 | Wiedza psychologiczna i jej rozumienie wykracza poza literaturę obowiązkową. Rozumie znaczenie wiedzy psychologicznej w sytuacjach życia codziennego. Potrafi rzetelnie wyjaśniać zachowania ludzkie w języku wybranej teorii psychologicznej ze świadomością metodologiczną. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| MS_1A_A2-1_U01 Potrafi wyodrębnić prawidłowości i zaburzenia w rozwoju psychicznym jednostki i postawić diagnozę w wybranej sytuacji interpersonalnej oraz wskazać sposoby rozwiązania problemów psychologicznych. Analizuje własne i innych zachowania w kontekście nabytej wiedzy psychologicznej. | 2,0 | Nie potrafi w większości sytuacji zdobytej wiedzy przekształcić w umiejętność określania zaburzeń w różnych obszarach rozwojowych; nie umie postawić diagnozy wybranej sytuacji ani podać sposobów rozwiązania problemów psychologicznych. Nie stosuje zdobytej wiedzy do analizowania zjawisk społecznych oraz zachowań własnych i innych. |
| 3,0 | Potrafi postawić poprawną diagnozę sytuacji interpersonalnej, poszukuje rozwiązania problemów psychologicznych (należy odnosić te umiejętności do 60% sytuacji zadaniowych). W niektórych przypadkach zadaniowych potrafi wykorzystywać wiedzę do analizowania zjawisk społecznych oraz zachowań. | |
| 3,5 | W większości przypadków stawia właściwą dla sytuacji interpersonalnej diagnozę. Umie znaleźć rozwiązanie problemu. W większości przypadków student analizuje poprawnie wybrane zjawiska społeczne oraz zachowania własne i innych. | |
| 4,0 | Posiadaną wiedzę wykorzystuje do stawiania właściwych diagnoz w sytuacjach interpersonalnych (teoretycznych i praktycznych). Znajduje alternatywne rozwiązania problemów psychologicznych. Wysokie umiejętności krytycznego myślenia przy analizie wybranych zjawisk społecznych oraz zachowań. | |
| 4,5 | Umie wykorzystać wiedzę w sytuacjach typowych i nietypowych. Automatycznie diagnozuje sytuacje interpersonalne. Umie znaleźć rozwiązania problemów psychologicznych niezależnie od pojawiających się trudności. Świadomie wykorzystuje wiedzę do analizowania zjawisk społecznych oraz zachowań. Potrafi antycypować zachowania własne i innych w określonych sytuacjach. | |
| 5,0 | Posiada wysoką świadomość własnych umiejętności. Stosuje właściwą psychologii terminologię do określania nieprawidłowości, diagnozowania sytuacji i szukania rozwiązań problemów. W poprawny sposób wykorzystuje do powyższych celów procedury badawcze. Sprawnie posługuje się zdobyta wiedzą dotyczącą procesów poznawczych, emocjonalnych, motywacyjnych do analizowania zjawisk społecznych oraz zachowań. Świadomie kieruje własnym zachowaniem z wykorzystaniem wiedzy psychologicznej z całego obszaru treści przedmiotowych. | |
| MS_1A_A2-1_U02 Student wykazuje praktyczne umiejętności współpracy w grupie i komunikacji werbalnej, jak i niewerbalnej. | 2,0 | student nie wykazuje umiejętności współpracy w grupie; unika merytorycznej komunikacji. |
| 3,0 | niska aktywność przy pracy zespołowej; umiejętności komunikacyjne mocno ograniczone z powodu braku znajomości zasad nimi kierujących. | |
| 3,5 | sporadycznie przejawia ochotę do merytorycznej pracy indywidualnej i zespołowej podczas wykładu konwersatoryjnego; potrafi wykorzystać proste zasady rządzące umiejętnościami komunikacyjnymi. | |
| 4,0 | przejawia ochotę do merytorycznej pracy indywidualnej i zespołowej podczas wykładu konwersatoryjnego; potrafi wykorzystać w praktyce większość poznanych na zajęciach zasad rządzących umiejętnościami komunikacyjnymi. | |
| 4,5 | inspiruje grupę do merytorycznej współpracy nad ważnymi zagadnieniami z zakresu psychologii społecznej; potrafi wykorzystać w praktyce większość poznanych na zajęciach zasad rządzących umiejętnościami komunikacyjnymi, dostosowując niektóre do swoich umiejętności i zdolności. | |
| 5,0 | inspiruje grupę do merytorycznej współpracy nad ważnymi zagadnieniami z zakresu psychologii społecznej; potrafi wykorzystać w praktyce zdecydowaną większość poznanych na zajęciach zasad rządzących umiejętnościami komunikacyjnymi, twórczo przekształcając i dostosowując niektóre do swoich umiejętności i zdolności. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt kształcenia | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| MS_1A_A2-1_K01 Jest przygotowany do podejmowania i odgrywania różnych ról społecznych w kontekście życia osobistego i społeczno-zawodowego poprzez znajomość własnych predyspozycji i podejmowanie współpracy oraz otwartość na wyzwania współczesności w zakresie samorealizacji i samodoskonalenia. | 2,0 | Wykazuje znikomą znajomość własnych predyspozycji; nie podejmuje współpracy, brak umiejętności osiągania konsensusu i dochodzenia do kompromisu. Niewielkie dążenia samorealizacyjne. |
| 3,0 | Potrafi podejmować i odgrywać różne role. Nie zawsze skutecznie rozpoznaje własne predyspozycje w tym zakresie. Przejawia chęć współpracy i dochodzenia do wspólnego celu. Rozwija dążenia samorealizacyjne. | |
| 3,5 | Potrafi realizować role w powiązaniu z własnymi predyspozycjami. Umie efektywnie współpracować. Stara się rozwiązywać konflikty. Podejmuje zadania samorealizacyjne. | |
| 4,0 | Umie podejmować i realizować role z wysoką świadomością własnych predyspozycji. Silna tendencja do osiągania celów we współpracy z innymi – duże umiejętności negocjacyjne. Rozwinięte dążenia samorealizacji i samodoskonalenia. | |
| 4,5 | Umiejętność podejmowania i realizowania ról łączy z odpowiedzialnością za decyzje. Potrafi określić mocne i słabe strony nie tylko własne, ale i innych osób, co umożliwia osiąganie założonych celów we współpracy. Umie rozwiązywać sytuacje konfliktowe. Rozwinięte postawy samorealizacyjne. | |
| 5,0 | Charakteryzuje się spójną i pełną postawą samorealizacyjną. Przejawia duże umiejętności komunikacyjne i negocjacyjne. Potrafi efektywnie współpracować i realizować różnorodne badania w zgodzie z predyspozycjami osób. Umie poprawnie oceniać siebie i innych. W sytuacjach trudnych mobilizuje do działania podejmując role organizacyjne i kierownicze. | |
| MS_1A_A2-1_K02 Student wykazuje umiejętności wykorzystywania technik negocjacji, oddziaływań społecznych i technik perswazji, przejmując różne role w grupie, wykorzystując je do kierowania małym zespołem i biorąc odpowiedzialność za efekty pracy zespołu. | 2,0 | brak kompetencji związanych z technikami negocjacji, perswazji. Student unika jakiejkolwiek merytorycznej współpracy i odpowiedzialności za pracę zespołu. |
| 3,0 | podstawowe kompetencje związane z technikami negocjacji perswazji. Minimalne zaangażowanie w pracę zespołu, brak odpowiedzialności za efekty pracy zespołu. | |
| 3,5 | prezentuje podstawowe kompetencje związane oddziaływaniami społecznymi, z technikami negocjacji perswazji. Gotowość zaangażowanie w pracę zespołu na zasadzie zgody na przyjęcie wyznaczonej roli, nieduża odpowiedzialność za efekty pracy zespołu. | |
| 4,0 | dobre kompetencje związane oddziaływaniami społecznymi, z technikami negocjacji perswazji. Gotowość zaangażowanie w pracę zespołu; próby samodzielnego usytuowania własnej roli w pracy zespołu; dobre przygotowanie merytoryczne do pracy zespołowej będące przejawem odpowiedzialności za efekty pracy zespołu. | |
| 4,5 | bardzo dobre kompetencje związane oddziaływaniami społecznymi, z technikami negocjacji perswazji. Gotowość zaangażowanie w pracę zespołu; próby samodzielnego usytuowania własnej roli w pracy zespołu; bardzo dobre przygotowanie merytoryczne do pracy zespołowej będące przejawem odpowiedzialności za efekty pracy zespołu. | |
| 5,0 | bardzo dobre kompetencje związane oddziaływaniami społecznymi, z technikami negocjacji perswazji. Gotowość zaangażowanie w pracę zespołu jako jego lider; bardzo dobre przygotowanie merytoryczne do pracy zespołowej będące przejawem odpowiedzialności za efekty pracy zespołu; umiejętność wpływania na zachowania członków zespołu motywująca ich do jak najlepszego przygotowania; pełna odpowiedzialność za pracę zespołu. |
Literatura podstawowa
- Strelau J., Psychologia akademicka, GWP, Gdańsk, 2009
- Aronson E., Człowiek - istota społeczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2009
- Zimbardo P., Psychologia: kluczowe koncepcje.T.1 -5, PWN, Warszawa, 2010
- Akert R., Aronson E., Wilson T., Psychologia społeczna, Zysk i S-ka, Poznań, 2008
- Kozielecki J., Nowe idee w psychologii: psychologia XXI wieku, GWP, Gdańsk, 2009
Literatura dodatkowa
- Hall S., Lindsey G., Teorie osobowości, PWN, Warszawa, 2006
- Thiel E., Mowa ciała, Astrum, Wrocław, 2007
- Aronson E., Człowiek istota społeczna, PWN, Warszawa, 2009
- Berne E., W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007
- Cialdini E.B., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP, Gdańsk, 2009
- Nęcki Z., Komunikacja międzyludzka, Oficyna Wydawnicza Antykwa, Kraków, 2006