Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa - Mikrobiologia stosowana (S1)
Sylabus przedmiotu Wirusologia:
Informacje podstawowe
| Kierunek studiów | Mikrobiologia stosowana | ||
|---|---|---|---|
| Forma studiów | studia stacjonarne | Poziom | pierwszego stopnia |
| Tytuł zawodowy absolwenta | inżynier | ||
| Obszary studiów | charakterystyki PRK, kompetencje inżynierskie PRK | ||
| Profil | ogólnoakademicki | ||
| Moduł | — | ||
| Przedmiot | Wirusologia | ||
| Specjalność | przedmiot wspólny | ||
| Jednostka prowadząca | Zakład Gospodarki Rybackiej i Ochrony Wód | ||
| Nauczyciel odpowiedzialny | Jolanta Kiełpińska <Jolanta.Kielpinska@zut.edu.pl> | ||
| Inni nauczyciele | |||
| ECTS (planowane) | 4,0 | ECTS (formy) | 4,0 |
| Forma zaliczenia | zaliczenie | Język | polski |
| Blok obieralny | — | Grupa obieralna | — |
Formy dydaktyczne
Wymagania wstępne
| KOD | Wymaganie wstępne |
|---|---|
| W-1 | Podstawowa wiedz z zakresu biologii, biologii komórki, chemii i genetyki. |
Cele przedmiotu
| KOD | Cel modułu/przedmiotu |
|---|---|
| C-1 | Zapoznanie studentów z terminologią wirusologiczną, budową, podziałem i finkcjonowaniem wirusów oraz ich udziałem w infekcjach wirusowych. |
Treści programowe z podziałem na formy zajęć
| KOD | Treść programowa | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| T-L-1 | Izolacja wirusów z tkanek organizmów żywych | 2 |
| T-L-2 | Metody doboru tkanek do izolacji patogennych wirusów | 2 |
| T-L-3 | Replikacja wirusów - optymalizacja metodyki | 4 |
| T-L-4 | Wyniki fałszywie pozytywne i negatywne | 2 |
| T-L-5 | Analiza sekwencji genomu wirusowego. | 4 |
| T-L-6 | Przegląd programów do analizy bioinformatycznej sekwencji. | 1 |
| 15 | ||
| wykłady | ||
| T-W-1 | Właściwości wirusów i ich klasyfikacja. Genomy wurusów DNA i RNA. Replikacja genomów wirusowych. | 4 |
| T-W-2 | Namnażanie wirusów w laboratorium (hodowle komórkowe i tkankowe). | 2 |
| T-W-3 | Wybrane wirusy zwierzęce i roślinne. Charakterystyka i patogenność. | 6 |
| T-W-4 | Zwalczanie i zapobieganie infekcjom wirusowym. Interferony.Szczepionki. Chemioterapia infekcji wirusowych. | 2 |
| T-W-5 | Patogenność i wirulencja jako czynniki wirusowe. | 2 |
| T-W-6 | Odporność na zakażenie. Mechanizmy odporności. Odporność immunologiczna. | 2 |
| T-W-7 | Nowotwory. Onkogeny wirusowe i komórkowe. | 2 |
| T-W-8 | Wirusy a populacja. Podstawy epidemiologii. | 2 |
| T-W-9 | Terapia genowa | 2 |
| T-W-10 | Diagnostyka wirusologiczna wybranych chorób ludzi i zwierząt. | 6 |
| 30 | ||
Obciążenie pracą studenta - formy aktywności
| KOD | Forma aktywności | Godziny |
|---|---|---|
| laboratoria | ||
| A-L-1 | Uczestnictwo w zajęciach | 15 |
| A-L-2 | Konsultacje z prowadzącym | 10 |
| A-L-3 | Przygotowanie do zaliczenia | 35 |
| 60 | ||
| wykłady | ||
| A-W-1 | Uczestnictwo w wykładach | 30 |
| A-W-2 | Konsultacje z prowadzącym zajęcia | 15 |
| A-W-3 | Studiowanie literatury i przygotowanie do zaliczenia | 15 |
| 60 | ||
Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne
| KOD | Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne |
|---|---|
| M-1 | Podające i eksponujące |
| M-2 | Aktywizujące i praktyczne |
Sposoby oceny
| KOD | Sposób oceny |
|---|---|
| S-1 | Ocena podsumowująca: Ocena formująca |
| S-2 | Ocena podsumowująca: Ocena podsumowująca |
Zamierzone efekty uczenia się - wiedza
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| MS_1A_C13_W01 Student rozumie podstawowe pojęcia i terminologię wirusologiczną oraz potrafi scharakteryzować wybrane wirusy roślinne i zwierzęce. Zna i potrafi wyjaśnić mechanizmy rozprzestrzeniania się wirusów a także możliwości zapobiegania infekcjom wirusowym. | MS_1A_W03, MS_1A_W11, MS_1A_W12 | — | — | C-1 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-W-1, T-W-3, T-W-8, T-W-2, T-W-9, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-10 | M-1, M-2 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - umiejętności
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| MS_1A_C13_U01 Student potrafi dokonać wyboru odpwiedniej metody wyizolowania wirusów z tkanek a także ma umiejętność oszacowania skutecznej metody jego powielenia i potrafi zinterpretować wyniki analizy molekularnej małego fragmentu genomu. | MS_1A_U01, MS_1A_U02, MS_1A_U05, MS_1A_U07 | — | — | C-1 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-W-1, T-W-3, T-W-8, T-W-2, T-W-9, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-10 | M-1, M-2 | S-1, S-2 |
Zamierzone efekty uczenia się - inne kompetencje społeczne i personalne
| Zamierzone efekty uczenia się | Odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku studiów | Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia | Odniesienie do efektów uczenia się prowadzących do uzyskania tytułu zawodowego inżyniera | Cel przedmiotu | Treści programowe | Metody nauczania | Sposób oceny |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| MS_1A_C13_K01 Student ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności oraz możliwości ich wykorzystania w pracy badawczej. | MS_1A_K01 | — | — | C-1 | T-L-1, T-L-2, T-L-3, T-L-4, T-L-5, T-L-6, T-W-1, T-W-3, T-W-8, T-W-2, T-W-9, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-10 | M-1, M-2 | S-1 |
Kryterium oceny - wiedza
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| MS_1A_C13_W01 Student rozumie podstawowe pojęcia i terminologię wirusologiczną oraz potrafi scharakteryzować wybrane wirusy roślinne i zwierzęce. Zna i potrafi wyjaśnić mechanizmy rozprzestrzeniania się wirusów a także możliwości zapobiegania infekcjom wirusowym. | 2,0 | Student nie posiada wymaganej wiedzy. |
| 3,0 | Student posiada podstawowy zasób wiedzy. | |
| 3,5 | Student w zakresie ogólnym zna terminologię wirusologiczną. Orientuje się w systematyce wirusów oraz potrafi dokonać ogólnej charakterystyki wybranmych grup wirusów roślinnych i zwierzęcych. | |
| 4,0 | Student w zakresie ogólnym zna terminologię wirusologiczną. Orientuje się w systematyce wirusów oraz potrafi dokonać ogólnej charakterystyki wybranmych grup wirusów roślinnych i zwierzęcych. Zna zagadnienie wirulencji i patogenności oraz mechanizm uzyskiwania odporności. | |
| 4,5 | Student w zakresie ogólnym zna terminologię wirusologiczną. Orientuje się w systematyce wirusów oraz potrafi dokonać ogólnej charakterystyki wybranmych grup wirusów roślinnych i zwierzęcych. Zna zagadnienie wirulencji i patogenności oraz mechanizm uzyskiwania odporności. Student dobrze orientuje się w metodyce izolacji i powielania fragmentó genomów wirusowych. | |
| 5,0 | Student w zakresie ogólnym zna terminologię wirusologiczną. Orientuje się w systematyce wirusów oraz potrafi dokonać ogólnej charakterystyki wybranmych grup wirusów roślinnych i zwierzęcych. Zna zagadnienie wirulencji i patogenności oraz mechanizm uzyskiwania odporności. Student dobrze orientuje się w metodyce izolacji i powielania fragmentów genomów wirusowych oraz metodach ich analizy. Student poejmuje próbę interpretacji analiz bioinformatycznych. |
Kryterium oceny - umiejętności
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| MS_1A_C13_U01 Student potrafi dokonać wyboru odpwiedniej metody wyizolowania wirusów z tkanek a także ma umiejętność oszacowania skutecznej metody jego powielenia i potrafi zinterpretować wyniki analizy molekularnej małego fragmentu genomu. | 2,0 | Student nie potrafi wykorzystać umiejętności przekazanych na zajęciach. |
| 3,0 | Student posiada podstawową umiejętność wykorzystania praktycznego wiedzy przekazanej na zajęciach. | |
| 3,5 | Student w zakresie ogólnym potrafi zastosować techniki i metody wykorzystywane w wirusologii. | |
| 4,0 | Student potrafi dobrać i zastosować własciwe metody stosowane w wirusologii. | |
| 4,5 | Student potrafi dobrać i zastosować własciwe metody stosowane w wirusologii a także potrafi skorzystać z publikacji naukowych w języku polskim w celu uzupełnienia i poszerzenia swojej wiedzy. | |
| 5,0 | Student potrafi dobrać i zastosować własciwe metody stosowane w wirusologii a także potrafi skorzystać z publikacji naukowych w języku polskim i angielskim w celu uzupełnienia i poszerzenia swojej wiedzy. |
Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne
| Efekt uczenia się | Ocena | Kryterium oceny |
|---|---|---|
| MS_1A_C13_K01 Student ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności oraz możliwości ich wykorzystania w pracy badawczej. | 2,0 | Student nie ma świadomości swojej wiedzy i nie rozumie potrzeby samokształcenia. |
| 3,0 | Student ma świadomość swojej wiedzy, jednak nie widzi potrzeby samokształcenia. | |
| 3,5 | Student ma świadomość swojej wiedzy, widzi potrzebę samokształcenia nie potrafi jednak ocenić zysków, które wynikają z zastosowania technik molekularnych w wirusologii. | |
| 4,0 | Student ma świadomość swojej wiedzy, widzi potrzebę samokształcenia i potrafi ocenić zyski, które wynikają z zastosowania technik molekularnych w wirusologii. | |
| 4,5 | Student ma świadomość swojej wiedzy, widzi potrzebę samokształcenia i potrafi ocenić zyski, które wynikają z zastosowania technik molekularnych w wirusologii ze szczególnym naciskiem na zrozumienie potrzeby prewencji i budowania bloku ummunologicznego w populacjach. | |
| 5,0 | Student ma świadomość swojej wiedzy, widzi potrzebę samokształcenia i potrafi ocenić zyski, które wynikają z zastosowania technik molekularnych w wirusologii ze szczególnym naciskiem na zrozumienie potrzeby prewencji i budowania bloku ummunologicznego w populacjach. Potrafi poprowadzić dyskusję na wybrane zagadnienie z zakresu wirusologii ogólnej. |
Literatura podstawowa
- Collier L. Oxford J., Wirusologia, PZWL, Warszawa, 2001, Drugie
- Goździcka-Józefiak A., Wirusologia molekularna, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Poznań, 2004, Pierwsze
- Piekarowicz A., Podstawy wirusologii molekularnej, PWN, Warszawa, 2004, Pierwsze
Literatura dodatkowa
- Larski Z., Diagnostyka wirusologiczna chorób zwierząt, PWRiL, Warszawa, 1992, Trzecie
- Alberts B i inni, Podstawy biologii komórki, PWN, Warszawa, 2009, Drugie
- Wybrane publikacje dotyczące nowych wirusów i nowych technik detekcji, 2011