ZUT - Krajowe Ramy Kwalifikacji / Rok 2012/2013 / Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa / Technologia żywności i żywienia (S3) / Sylabus przedmiotu

Wydział Nauk o Żywności i Rybactwa - Technologia żywności i żywienia (S3)

Sylabus przedmiotu Filozofia:

Informacje podstawowe

Kierunek studiów	Technologia żywności i żywienia
Forma studiów	studia stacjonarne	Poziom	trzeciego stopnia
Stopnień naukowy absolwenta	doktor
Obszary studiów	—
Profil
Moduł	—
Przedmiot	Filozofia
Specjalność	przedmiot wspólny
Jednostka prowadząca	Studium Nauk Humanistycznych i Pedagogicznych
Nauczyciel odpowiedzialny	Dariusz Zienkiewicz <Dariusz.Zienkiewicz@zut.edu.pl>
Inni nauczyciele	Aleksander Butrynowski <Aleksander.Butrynowski@zut.edu.pl>, Bożena Dydycz <Bozena.Dydycz@zut.edu.pl>
ECTS (planowane)	3,0	ECTS (formy)	3,0
Forma zaliczenia	egzamin	Język	polski
Blok obieralny	3	Grupa obieralna	3

Formy dydaktyczne

Forma dydaktyczna	KOD	Semestr	Godziny	ECTS	Waga	Zaliczenie
wykłady	W	4	30	3,0	1,00	egzamin

Wymagania wstępne

KOD	Wymaganie wstępne
W-1	Postawy filozofii
W-2	Podstawowa wiedza z zakresu fizyki i innych nauk przyrodniczych

Cele przedmiotu

KOD	Cel modułu/przedmiotu
C-1	Znajomość podstawowych reguł wnioskowania obowiazujacych we współczesnych naukach przyrodniczych. Umiejętność wykorzystania tej wiedzy do racjonalnego myślenia w zakresie swoich zawodowych kompetencji.
C-2	Umiejętnośc analitycznego porównywania stanowisk, wskazywania na wady i zalety poszczególnych rozwiązań, dokonywania wyboru ze względu na przyjęte kryteria.

Treści programowe z podziałem na formy zajęć

KOD	Treść programowa	Godziny
wykłady
T-W-1	Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.	2
T-W-2	Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.	2
T-W-3	Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.	4
T-W-4	Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.	2
T-W-5	Czy nauki biologiczne potrzebują Boga? Od ewolucjonizmu poprzez samolubny gen do metody in vitro.	2
T-W-6	Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?	3
T-W-7	Indukcjonizm jako zdroworozsądkowy pogląd na naukę a tzw. problem indukcji. Problem zalezności teorii od obserwacji.	2
T-W-8	Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.	2
T-W-9	Czy falsyfikacjonizm adekwatnie opisuje złożoność sytuacji eksperymentalnych i decyzje badaczy?	2
T-W-10	Kuhnowskie paradygmaty jako opis nauk przyrodniczychi wynikająca z nich idea niewspółmierności teorii naukowych.	2
T-W-11	Rola kategorii prawdy we współczesnych teoriach nauk przyrodniczych.	2
T-W-12	Realizm i instrumentalizm - współczesne postawy stosunku teorii do przedmiotu własnego opisu.	2
T-W-13	Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?	2
T-W-14	Test zaliczeniowy.	1
		30

Obciążenie pracą studenta - formy aktywności

KOD	Forma aktywności	Godziny
wykłady
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Konsultacje	2
A-W-3	Przygotowanie merytoryczne do egzaminu	58
		90

Metody nauczania / narzędzia dydaktyczne

KOD	Metoda nauczania / narzędzie dydaktyczne
M-1	wykład informacyjny
M-2	Wykład problemowy
M-3	Wykład konwersatoryjny

Sposoby oceny

KOD	Sposób oceny
S-1	Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas wykładu konwersatoryjnego.
S-2	Ocena podsumowująca: egzamin ustny z wykładów i zadanej literatury

Zamierzone efekty kształcenia - wiedza

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TŻS3_3A_A.3.2_W01 Posiada wiedzę dotyczącą roli nauk przyrodniczych i ich miejsca w kulturze. Posiada wiedzę dotyczącą specyfiki myślenia naukowego.	TŻS3_3A_W01	—	C-1, C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13	M-1, M-2, M-3	S-1, S-2

Zamierzone efekty kształcenia - umiejętności

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TŻS3_3A_A.3.2_U01 Potrafi dyskutować stosując logicznie jak i merytorycznie uzasadnione argumenty, mając świadomość specyfiki myślenia naukowego.	TŻS3_3A_U05, TŻS3_3A_U01	—	C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13	M-2, M-3	S-1

Zamierzone efekty kształcenia - inne kompetencje społeczne i personalne

Zamierzone efekty kształcenia	Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	Odniesienie do efektów zdefiniowanych dla obszaru kształcenia	Cel przedmiotu	Treści programowe	Metody nauczania	Sposób oceny
TŻS3_3A_A.3.2_K01 Posiada kompetencje związane ze współpracą w grupie dokonując selekcji materiału, a następnie dyskutując w zespole rozważane zagadnienia. Bierze odpowiedzialność za jakość dyskusji, wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; potrafi ocenić wykonanie zadania.	TŻS3_3A_K01, TŻS3_3A_K02	—	C-2	T-W-1, T-W-2, T-W-3, T-W-4, T-W-5, T-W-6, T-W-7, T-W-8, T-W-9, T-W-10, T-W-11, T-W-12, T-W-13	M-2, M-3	S-1

Kryterium oceny - wiedza

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
TŻS3_3A_A.3.2_W01 Posiada wiedzę dotyczącą roli nauk przyrodniczych i ich miejsca w kulturze. Posiada wiedzę dotyczącą specyfiki myślenia naukowego.	2,0	nie umie przedstawić roli nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego.
	3,0	powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego.
	3,5	powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego.
	4,0	w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii.
	4,5	w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny.
	5,0	w sposób udokumentowany i zróżnicowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; w pełni charakteryzuje wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie i twórczo zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny.

Kryterium oceny - umiejętności

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
TŻS3_3A_A.3.2_U01 Potrafi dyskutować stosując logicznie jak i merytorycznie uzasadnione argumenty, mając świadomość specyfiki myślenia naukowego.	2,0	nie czestniczy w pracy zespołu przygotowującego prezentację; nie bierze udziału w dyskusjach
	3,0	w dyskusjach nie używa naukowej terminologii i popełnia błędy logiczne; aktywność w pracy zespołu umiarkowana.
	3,5	niekiedy w dyskusjach używa naukowej terminologii; nieliczne błędy logiczne; przejawia aktywność w pracy zespołu.
	4,0	potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; przejawia aktywność w pracy zespołu.
	4,5	potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest aktywny i odpowiedzialny za jej jakość.
	5,0	potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest liderem kreującym nowe pomysły i dbającym o jakość pracy zespołu.

Kryterium oceny - inne kompetencje społeczne i personalne

Efekt kształcenia	Ocena	Kryterium oceny
TŻS3_3A_A.3.2_K01 Posiada kompetencje związane ze współpracą w grupie dokonując selekcji materiału, a następnie dyskutując w zespole rozważane zagadnienia. Bierze odpowiedzialność za jakość dyskusji, wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; potrafi ocenić wykonanie zadania.	2,0	nie posiada kompetencji związanych ze współpracą w grupie; nie potrafi dokonać selekcji materiału; brak odpowiedzialności za jakość i terminowość wykonywanej pracy.
	3,0	przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału, sporadycznie bierze udział w dyskusji. W stopniu podstawowym potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
	3,5	przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. W stopniu podstawowym potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
	4,0	przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
	4,5	przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; ocenia wykonanie zadania. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu, wykazując samodzielność w prowadzonych wnioskowaniach.
	5,0	przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału przygotowując się na ćwiczenia – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; bardzo dobrze wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie – chętnie podejmuje się roli lidera; ocenia wykonanie zadania; samodzielnie i w sposób twórczy inspiruje dyskusję i pracę zespołu. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu, wykazując samodzielność w prowadzonych wnioskowaniach.

Literatura podstawowa

Chalmers A., Czym jest to, co zwiemy nauką?, Siedmioróg, 1997
Heller M., Filozofia nauki. Wprowadzenie, Petrus, 2011
Penrose R., Droga do rzeczywistości. Wyczerpujący przewodnik po prawach rządzących Wszechświatem, Prószyński i S-ka, 2010

Literatura dodatkowa

Greene B., Piękno wszechświata. Superstruny, ukryte wymiary i poszukiwania teorii ostatecznej, Prószyński i S-ka, 2005
Marciszewski W., Sztuczna inteligencja, Znak, 1998

Treści programowe - wykłady

KOD	Treść programowa	Godziny
T-W-1	Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.	2
T-W-2	Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.	2
T-W-3	Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.	4
T-W-4	Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.	2
T-W-5	Czy nauki biologiczne potrzebują Boga? Od ewolucjonizmu poprzez samolubny gen do metody in vitro.	2
T-W-6	Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?	3
T-W-7	Indukcjonizm jako zdroworozsądkowy pogląd na naukę a tzw. problem indukcji. Problem zalezności teorii od obserwacji.	2
T-W-8	Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.	2
T-W-9	Czy falsyfikacjonizm adekwatnie opisuje złożoność sytuacji eksperymentalnych i decyzje badaczy?	2
T-W-10	Kuhnowskie paradygmaty jako opis nauk przyrodniczychi wynikająca z nich idea niewspółmierności teorii naukowych.	2
T-W-11	Rola kategorii prawdy we współczesnych teoriach nauk przyrodniczych.	2
T-W-12	Realizm i instrumentalizm - współczesne postawy stosunku teorii do przedmiotu własnego opisu.	2
T-W-13	Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?	2
T-W-14	Test zaliczeniowy.	1
		30

Formy aktywności - wykłady

KOD	Forma aktywności	Godziny
A-W-1	uczestnictwo w zajęciach	30
A-W-2	Konsultacje	2
A-W-3	Przygotowanie merytoryczne do egzaminu	58
		90

(*) 1 punkt ECTS, odpowiada około 30 godzinom aktywności studenta

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	TŻS3_3A_A.3.2_W01	Posiada wiedzę dotyczącą roli nauk przyrodniczych i ich miejsca w kulturze. Posiada wiedzę dotyczącą specyfiki myślenia naukowego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	TŻS3_3A_W01	Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę z obszaru nauk humanistycznych lub społecznych pozwalającą doskonalić warsztat dydaktyczny oraz kształtować światopogląd.
Cel przedmiotu	C-1	Znajomość podstawowych reguł wnioskowania obowiazujacych we współczesnych naukach przyrodniczych. Umiejętność wykorzystania tej wiedzy do racjonalnego myślenia w zakresie swoich zawodowych kompetencji.
Cel przedmiotu	C-2	Umiejętnośc analitycznego porównywania stanowisk, wskazywania na wady i zalety poszczególnych rozwiązań, dokonywania wyboru ze względu na przyjęte kryteria.
Treści programowe	T-W-1	Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.
	T-W-2	Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.
	T-W-3	Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.
	T-W-4	Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.
	T-W-5	Czy nauki biologiczne potrzebują Boga? Od ewolucjonizmu poprzez samolubny gen do metody in vitro.
	T-W-6	Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?
	T-W-7	Indukcjonizm jako zdroworozsądkowy pogląd na naukę a tzw. problem indukcji. Problem zalezności teorii od obserwacji.
	T-W-8	Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.
	T-W-9	Czy falsyfikacjonizm adekwatnie opisuje złożoność sytuacji eksperymentalnych i decyzje badaczy?
	T-W-10	Kuhnowskie paradygmaty jako opis nauk przyrodniczychi wynikająca z nich idea niewspółmierności teorii naukowych.
	T-W-11	Rola kategorii prawdy we współczesnych teoriach nauk przyrodniczych.
	T-W-12	Realizm i instrumentalizm - współczesne postawy stosunku teorii do przedmiotu własnego opisu.
	T-W-13	Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?
Metody nauczania	M-1	wykład informacyjny
	M-2	Wykład problemowy
	M-3	Wykład konwersatoryjny
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas wykładu konwersatoryjnego.
Sposób oceny	S-2	Ocena podsumowująca: egzamin ustny z wykładów i zadanej literatury
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	nie umie przedstawić roli nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego.
	3,0	powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; nie ma świadomości specyfiki wymagań myślenia naukowego.
	3,5	powierzchownie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego.
	4,0	w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii.
	4,5	w sposób udokumentowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; wskazuje na podstawowe wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny.
	5,0	w sposób udokumentowany i zróżnicowany faktograficznie przedstawia rolę nauk przyrodniczych w kulturze; w pełni charakteryzuje wyróżniki myślenia naukowego; stosuje niektóre z tych wyróżników do oceny poznawanych teorii; potrafi samodzielnie i twórczo zastosować reguły myślenia naukowego podczas omawiania problemów studiowanej dyscypliny.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	TŻS3_3A_A.3.2_U01	Potrafi dyskutować stosując logicznie jak i merytorycznie uzasadnione argumenty, mając świadomość specyfiki myślenia naukowego.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	TŻS3_3A_U05	Posiada umiejętność przekazywania wiedzy naukowej (wykładania, referowania) na poziomie popularnym i podstawowym akademickim.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	TŻS3_3A_U01	Posiada umiejętność krytycznej oceny tekstów i wyników badań naukowych, pozwalającej na formułowanie nowych koncepcji.
Cel przedmiotu	C-2	Umiejętnośc analitycznego porównywania stanowisk, wskazywania na wady i zalety poszczególnych rozwiązań, dokonywania wyboru ze względu na przyjęte kryteria.
Treści programowe	T-W-1	Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.
	T-W-2	Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.
	T-W-3	Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.
	T-W-4	Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.
	T-W-5	Czy nauki biologiczne potrzebują Boga? Od ewolucjonizmu poprzez samolubny gen do metody in vitro.
	T-W-6	Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?
	T-W-7	Indukcjonizm jako zdroworozsądkowy pogląd na naukę a tzw. problem indukcji. Problem zalezności teorii od obserwacji.
	T-W-8	Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.
	T-W-9	Czy falsyfikacjonizm adekwatnie opisuje złożoność sytuacji eksperymentalnych i decyzje badaczy?
	T-W-10	Kuhnowskie paradygmaty jako opis nauk przyrodniczychi wynikająca z nich idea niewspółmierności teorii naukowych.
	T-W-11	Rola kategorii prawdy we współczesnych teoriach nauk przyrodniczych.
	T-W-12	Realizm i instrumentalizm - współczesne postawy stosunku teorii do przedmiotu własnego opisu.
	T-W-13	Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?
Metody nauczania	M-2	Wykład problemowy
Metody nauczania	M-3	Wykład konwersatoryjny
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas wykładu konwersatoryjnego.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	nie czestniczy w pracy zespołu przygotowującego prezentację; nie bierze udziału w dyskusjach
	3,0	w dyskusjach nie używa naukowej terminologii i popełnia błędy logiczne; aktywność w pracy zespołu umiarkowana.
	3,5	niekiedy w dyskusjach używa naukowej terminologii; nieliczne błędy logiczne; przejawia aktywność w pracy zespołu.
	4,0	potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; przejawia aktywność w pracy zespołu.
	4,5	potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest aktywny i odpowiedzialny za jej jakość.
	5,0	potrafi rzetelnie i trafnie dyskutować używając terminologii naukowej; samodzielnie tworzy argumenty bazując na zdobytej wiedzy; w pracy zespołowej jest liderem kreującym nowe pomysły i dbającym o jakość pracy zespołu.

Pole	KOD	Znaczenie kodu
Zamierzone efekty kształcenia	TŻS3_3A_A.3.2_K01	Posiada kompetencje związane ze współpracą w grupie dokonując selekcji materiału, a następnie dyskutując w zespole rozważane zagadnienia. Bierze odpowiedzialność za jakość dyskusji, wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; potrafi ocenić wykonanie zadania.
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	TŻS3_3A_K01	Ma pełną odpowiedzialność za pracę własną i innych osób
Odniesienie do efektów kształcenia dla dyscypliny	TŻS3_3A_K02	Ma samokrytycyzm w pracy twórczej
Cel przedmiotu	C-2	Umiejętnośc analitycznego porównywania stanowisk, wskazywania na wady i zalety poszczególnych rozwiązań, dokonywania wyboru ze względu na przyjęte kryteria.
Treści programowe	T-W-1	Znaczące teorie i odkrycia naukowe od Arystotelesa do Galileusza ważne dla współczesnego obrazu świata.
	T-W-2	Świat mechanistyczny – nadzieja opanowania przyrody. Jawne i ukryte filozoficzne założenia w świecie Newtona. Mechanicyzm początków XXI w.
	T-W-3	Teorie względności Einsteina i mechanika kwantowa – zacieranie się granic między naukami przyrodniczymi a filozofią.
	T-W-4	Przełom informatyczny. Kognitywistyka i wyłaniający się z niej obraz człowieka i świata. Człowiek jako maszyna Turinga. Problem sztucznej inteligencji.
	T-W-5	Czy nauki biologiczne potrzebują Boga? Od ewolucjonizmu poprzez samolubny gen do metody in vitro.
	T-W-6	Postmodernistyczny przełom w podejściu do nauk przyrodniczych. Czy kategoria „obiektywnej prawdy” jest znakiem rozpoznawczym nauki?
	T-W-7	Indukcjonizm jako zdroworozsądkowy pogląd na naukę a tzw. problem indukcji. Problem zalezności teorii od obserwacji.
	T-W-8	Falsyfikowalność jako kryterium naukowości teorii. Porównanie indukcjonistycznej i falsyfikacjonistycznej teorii konfirmacji.
	T-W-9	Czy falsyfikacjonizm adekwatnie opisuje złożoność sytuacji eksperymentalnych i decyzje badaczy?
	T-W-10	Kuhnowskie paradygmaty jako opis nauk przyrodniczychi wynikająca z nich idea niewspółmierności teorii naukowych.
	T-W-11	Rola kategorii prawdy we współczesnych teoriach nauk przyrodniczych.
	T-W-12	Realizm i instrumentalizm - współczesne postawy stosunku teorii do przedmiotu własnego opisu.
	T-W-13	Czy zalecana metoda nauki XXI wieku może sprowadzać się do metodologicznego zawołania Feyerabenda "wszystko wolno"?
Metody nauczania	M-2	Wykład problemowy
Metody nauczania	M-3	Wykład konwersatoryjny
Sposób oceny	S-1	Ocena formująca: Aktywność merytoryczna podczas wykładu konwersatoryjnego.
Kryteria oceny	Ocena	Kryterium oceny
	2,0	nie posiada kompetencji związanych ze współpracą w grupie; nie potrafi dokonać selekcji materiału; brak odpowiedzialności za jakość i terminowość wykonywanej pracy.
	3,0	przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału, sporadycznie bierze udział w dyskusji. W stopniu podstawowym potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
	3,5	przejawia podstawowe kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. W stopniu podstawowym potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
	4,0	przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu.
	4,5	przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie; ocenia wykonanie zadania. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu, wykazując samodzielność w prowadzonych wnioskowaniach.
	5,0	przejawia kompetencje związane ze współpracą w grupie; dokonuje selekcji materiału przygotowując się na ćwiczenia – w sposób poprawny hierarchizuje pojęcia; często zabiera głos w dyskusjach; bardzo dobrze wywiązuje się ze swojego zadania wynikającego z podziału obowiązków w grupie – chętnie podejmuje się roli lidera; ocenia wykonanie zadania; samodzielnie i w sposób twórczy inspiruje dyskusję i pracę zespołu. Potrafi przedstawić swoje kompetencje podczas egzaminu, wykazując samodzielność w prowadzonych wnioskowaniach.